Kehribar Taşı Kolye Koruyucu özelliği nedeniyle eski Mısır da mumyalama işlemlerinde kullanılmıştır.Ayrıca sihirli güçler taşıdığına inanılarak, şeytani güçlere ve büyülere karşı kalp şekilli kehribar taşı kolye takarlardı. Prehistorik toplumlar yalnızca deniz kıyılarından toplanabilen kehribar taşı kolye kaynağı için çeşitli yorumlarda bulunmuşlardır. Tanrıların gözyaşları (tears of the gods), güneşin gözyaşları (tears of the sun), ağaçların gözyaşları (tears of trees) ve Tanrıların idrarı (urine of the gods) nın kehribar taşı kolyeadönüştüğünü kabul ediyorlardı.
Günümüzde de, avuca alınarak ovuşturulan bir kehribar taşı kolye parçasının vücudun gerilimini azaltıp, elektriğini aldığı düşünülmektedir. Kasaya veya cebe konulan kehribar taşı kolyeın parayı çekip, zenginlik getireceğine inanılmaktadır.
Hemen bütün dillerde “ambra” ve “amber” ÅŸekillerinde bulunan “amber” kelime¬sinin aslında Arapça “anber” olduÄŸu ve Ä°spanyolca aracılığıyla Avrupa dillerine geçtiÄŸi kabul edilmektedir. Ancak “anber”‘ in Arapça’dan türemesi mümkün deÄŸildir ve bu dile Pehlevîce aracılığıyla Grekçe “ambrosia” kelimesinden bozularak sonradan girmiÅŸtir. Homeros’tan itibaren pek çok Grek ve Latin yazarının açıkladığına göre “ambrosia” mitolojide, tanrıların ölümsüz olmalarını temin eden ve yiyen fânileri de ölümsüzleÅŸtiren özel yiyeceÄŸin adıdır ve güzel kokan bu yiyecek aynı zamanda tanrılar tarafından vücutlarına ve saçlarına da sürülebilmektedir. Bu durumda, Ä°skender’den sonra Hindistan’da baÅŸlayan DoÄŸu Helenizmi sırasında hakimlerin ihtiyarlık rahatsızlıklarına iyi geldiÄŸi için onları gençleÅŸtirdiÄŸine inanılan ve mahiyeti de esrarlı olan bu güzel kokulu okyanus ürününü, ölümsüzlerin yiyeceÄŸi efsanevî “ambrosia”ya benzetmiÅŸ oldukları anlaşılmaktadır. Mevcut bilgilere göre amber Avrupa’ya XIII. yüzyılda Endülüs
Arapları tarafından tanıtılmış ve “ambra”-“amber” kelimesi de o devirden itibaren Orta Latince’ye girmiÅŸtir.41
Orta ÇaÄŸ’ da kötü ruhları kovmak için, amberi öğüterek toz haline getirip, ateÅŸin üzerine serperlerdi.Araplar aynı amaç için taşı muska olarak boyunlarında taşırlardı.Yunanlılar taşın elektrostatik olarak yüklenebildiÄŸini keÅŸfetmiÅŸ ve taÅŸa “elektron” adını vermiÅŸlerdir.Roma devrinde amber, troid tedavisinde kullanıldığı gibi günümüzde de bu yöntem çok yaygındır.42
Kehribar Taşı Kolye Koruyucu özelliği nedeniyle eski Mısır da mumyalama işlemlerinde kullanılmıştır.Ayrıca sihirli güçler taşıdığına inanılarak, şeytani güçlere ve büyülere karşı kalp şekilli kehribar taşı kolye takarlardı. Prehistorik toplumlar yalnızca deniz kıyılarından toplanabilen kehribar taşı kolye kaynağı için çeşitli yorumlarda bulunmuşlardır. Tanrıların gözyaşları (tears of the gods), güneşin gözyaşları (tears of the sun), ağaçların gözyaşları (tears of trees) ve Tanrıların idrarı (urine of the gods) nın kehribar taşı kolyeadönüştüğünü kabul ediyorlardı.
Günümüzde de, avuca alınarak ovuşturulan bir kehribar taşı kolye parçasının vücudun gerilimini azaltıp, elektriğini aldığı düşünülmektedir. Kasaya veya cebe konulan kehribar taşı kolyeın parayı çekip, zenginlik getireceğine inanılmaktadır.
Hemen bütün dillerde “ambra” ve “amber” ÅŸekillerinde bulunan “amber” kelime¬sinin aslında Arapça “anber” olduÄŸu ve Ä°spanyolca aracılığıyla Avrupa dillerine geçtiÄŸi kabul edilmektedir. Ancak “anber”‘ in Arapça’dan türemesi mümkün deÄŸildir ve bu dile Pehlevîce aracılığıyla Grekçe “ambrosia” kelimesinden bozularak sonradan girmiÅŸtir. Homeros’tan itibaren pek çok Grek ve Latin yazarının açıkladığına göre “ambrosia” mitolojide, tanrıların ölümsüz olmalarını temin eden ve yiyen fânileri de ölümsüzleÅŸtiren özel yiyeceÄŸin adıdır ve güzel kokan bu yiyecek aynı zamanda tanrılar tarafından vücutlarına ve saçlarına da sürülebilmektedir. Bu durumda, Ä°skender’den sonra Hindistan’da baÅŸlayan DoÄŸu Helenizmi sırasında hakimlerin ihtiyarlık rahatsızlıklarına iyi geldiÄŸi için onları gençleÅŸtirdiÄŸine inanılan ve mahiyeti de esrarlı olan bu güzel kokulu okyanus ürününü, ölümsüzlerin yiyeceÄŸi efsanevî “ambrosia”ya benzetmiÅŸ oldukları anlaşılmaktadır. Mevcut bilgilere göre amber Avrupa’ya XIII. yüzyılda Endülüs
Arapları tarafından tanıtılmış ve “ambra”-“amber” kelimesi de o devirden itibaren Orta Latince’ye girmiÅŸtir.41
Orta ÇaÄŸ’ da kötü ruhları kovmak için, amberi öğüterek toz haline getirip, ateÅŸin üzerine serperlerdi.Araplar aynı amaç için taşı muska olarak boyunlarında taşırlardı.Yunanlılar taşın elektrostatik olarak yüklenebildiÄŸini keÅŸfetmiÅŸ ve taÅŸa “elektron” adını vermiÅŸlerdir.Roma devrinde amber, troid tedavisinde kullanıldığı gibi günümüzde de bu yöntem çok yaygındır.42
