Oltu Taşı Fiyatları  çıkarılması bulunduÄŸu yer açısından emek ve sabır gerektiren zahmetli bir iÅŸtir. Yöre insani ek gelir olarak bu iÅŸi yapmaktadır. Kışın ocaklarda çalışılmaktadır. Aralık-1997’de Dutlu, Günlüce ve Güzelsu köylerindeki Oltu taşı ocaklarının çalışır durumda olduÄŸu görülmüştür. Bölgenin daÄŸlık ve kış koÅŸullarının ağır olmasından dolayı ulaşımı en kolay saÄŸlanan dutlu köyündeki ocaklarda araÅŸtırma amacıyla inceleme yapılmıştır. Dutlu köyü muhtarı, yazın hayvancılık ve bahçecilik ile uÄŸraşıp kışın boÅŸ zamanlarda
Oltu taşını çıkardıklarını ifade etmektedir. Dutlu köyünün daÄŸlık kesiminde 50’nin üzerinde açılmış Oltu taşı ocağının bulunduÄŸunu; fakat bunların 6- 15 kadarının iÅŸletilir durumda olduÄŸunu, diÄŸer ocakların bazılarının kazılıp taÅŸ damarı bulunmadığı, bazısının ise taÅŸ damarının tükendiÄŸi için terk edildiÄŸi tespit edilmiÅŸtir. Uzun süren çalışmaların sonunda çıkarılan
Oltu taşı, tatmin edici miktarda ise çalışanını memnun eder, aksi halde çalışanın emeği boşa gider. Uzun kış mevsiminin hüküm sürdüğü yörelerde yaşayan halkın başlıca geçim kaynağı yoktur. Buna rağmen bin bir güçlükle çıkarılan binlerce insanın geçim kaynağı durumunda olan Oltu taşı işletmecileri birçok problemle karşı karşıyadırlar. Oltu taşı ocaklarında çalışan köylülerin çektiği zorluklar şöyle anlatılmaktadır;
“….Bu bölgede birisi bir damarı niÅŸan alıp kazdımı; ocak o kiÅŸinin ailesinin oluyor. Tapu yok, bayraÄŸa, levhaya gerek yok. Herkes biliyor birbirinin ocağını.Oltu Taşı Fiyatı Az deÄŸil yıllarca uÄŸraÅŸmışlar. 50- 60 metrelik hatta kimileri 130 metreye inen ocakları sanki tırnakları ile kazmışlar.
Eldiven bile kullanmıyorlar ocakları kazarken Oltu taşının izini hissetmek için göz yetmiyor onlara…”
Oltu taşının ocaktan çıkarılması işi, dağlık kesimin parçalanmış kısımlarında hemen hemen dik olarak açılan ve 70-80 cm çapındaki galerilerde sürdürülmektedir. Açılan bu galerilerde ancak iki-üç kişi birlikte çalışabilir. Galeriler ekonomik olmadığı için teknik metotlarla değil gelişigüzel açılmakta olup, bu da ancak yöre halkı tarafından gerçekleştirilmektedir.
Çünkü açılan her galeride merceklere rastlanmaktadır. Açılan bu galerilerin çökmemesi için silindir şeklinde olmasına dikkat edilir.Galeri açma işinde, murç, kısa saplı kürekler, kazma ve çekiç kullanılır. Oltu Taşı Fiyatları Tünelde bulunan toprak hafriyatı dışarı çıkarmak için altına küçük tekerlekler takılmış tekneler kullanılır. Tekneleri iple çekilip hareket ettiren kasa şeklindeki el arabası konumundadır.
Galeriler, madene rastlansa da rastlanmasa da 150. metreye gelindiğinde terk edilir. Basınç altında sıkışmış ve derli toplu bulunmayan Oltu Taşı Fiyatları  yatakları, kömürde olduğu gibi damar şeklinde devam etmediğinden çok geniş mekânlar açmaya gerek yoktur. Galeride aydınlatma, deveci lambası veya cep feneri ile sağlanır.
Oltu Taşı Fiyatları  çıkarılması bulunduÄŸu yer açısından emek ve sabır gerektiren zahmetli bir iÅŸtir. Yöre insani ek gelir olarak bu iÅŸi yapmaktadır. Kışın ocaklarda çalışılmaktadır. Aralık-1997’de Dutlu, Günlüce ve Güzelsu köylerindeki Oltu taşı ocaklarının çalışır durumda olduÄŸu görülmüştür. Bölgenin daÄŸlık ve kış koÅŸullarının ağır olmasından dolayı ulaşımı en kolay saÄŸlanan dutlu köyündeki ocaklarda araÅŸtırma amacıyla inceleme yapılmıştır. Dutlu köyü muhtarı, yazın hayvancılık ve bahçecilik ile uÄŸraşıp kışın boÅŸ zamanlarda
Oltu taşını çıkardıklarını ifade etmektedir. Dutlu köyünün daÄŸlık kesiminde 50’nin üzerinde açılmış Oltu taşı ocağının bulunduÄŸunu; fakat bunların 6- 15 kadarının iÅŸletilir durumda olduÄŸunu, diÄŸer ocakların bazılarının kazılıp taÅŸ damarı bulunmadığı, bazısının ise taÅŸ damarının tükendiÄŸi için terk edildiÄŸi tespit edilmiÅŸtir. Uzun süren çalışmaların sonunda çıkarılan
Oltu taşı, tatmin edici miktarda ise çalışanını memnun eder, aksi halde çalışanın emeği boşa gider. Uzun kış mevsiminin hüküm sürdüğü yörelerde yaşayan halkın başlıca geçim kaynağı yoktur. Buna rağmen bin bir güçlükle çıkarılan binlerce insanın geçim kaynağı durumunda olan Oltu taşı işletmecileri birçok problemle karşı karşıyadırlar. Oltu taşı ocaklarında çalışan köylülerin çektiği zorluklar şöyle anlatılmaktadır;
“….Bu bölgede birisi bir damarı niÅŸan alıp kazdımı; ocak o kiÅŸinin ailesinin oluyor. Tapu yok, bayraÄŸa, levhaya gerek yok. Herkes biliyor birbirinin ocağını.Oltu Taşı Fiyatı Az deÄŸil yıllarca uÄŸraÅŸmışlar. 50- 60 metrelik hatta kimileri 130 metreye inen ocakları sanki tırnakları ile kazmışlar.
Eldiven bile kullanmıyorlar ocakları kazarken Oltu taşının izini hissetmek için göz yetmiyor onlara…”
Oltu taşının ocaktan çıkarılması işi, dağlık kesimin parçalanmış kısımlarında hemen hemen dik olarak açılan ve 70-80 cm çapındaki galerilerde sürdürülmektedir. Açılan bu galerilerde ancak iki-üç kişi birlikte çalışabilir. Galeriler ekonomik olmadığı için teknik metotlarla değil gelişigüzel açılmakta olup, bu da ancak yöre halkı tarafından gerçekleştirilmektedir.
Çünkü açılan her galeride merceklere rastlanmaktadır. Açılan bu galerilerin çökmemesi için silindir şeklinde olmasına dikkat edilir.Galeri açma işinde, murç, kısa saplı kürekler, kazma ve çekiç kullanılır. Oltu Taşı Fiyatları Tünelde bulunan toprak hafriyatı dışarı çıkarmak için altına küçük tekerlekler takılmış tekneler kullanılır. Tekneleri iple çekilip hareket ettiren kasa şeklindeki el arabası konumundadır.
Galeriler, madene rastlansa da rastlanmasa da 150. metreye gelindiğinde terk edilir. Basınç altında sıkışmış ve derli toplu bulunmayan Oltu Taşı Fiyatları  yatakları, kömürde olduğu gibi damar şeklinde devam etmediğinden çok geniş mekânlar açmaya gerek yoktur. Galeride aydınlatma, deveci lambası veya cep feneri ile sağlanır.