Kehribar taşı nedir 13. yüzyıla kadar kıyı sakinleri  deniz kenarından topladılar ve daha sonraları ağlarla deniz yatağı oluşturarak nasıl kehribar taşı nedir elde edileceğini öğrendiler. Çoğunlukla geceleri bir tepenin ya da ağacın üzerine yerleştirilmiş bir fıçı dolusu katranla sahili aydınlatarak çalıştılar. Daha sonraları bu amaç için daha büyük balık ağları ve sığ yerlerde ise özel kancalar kullanıldı. Dalış takımının ortaya çıkmasıyla birlikte kehribar taşı nedir doğrudan deniz yüzeyinden toplandı.
1854’te Juodkrante yakınındaki Curonian Bay’daki serbest su kanalların derinleÅŸtirilmesi sırasında büyük kehribar taşı nedir depolarının bulunmasıyla, daha ciddi anlamda kazı çalışmaları baÅŸladı. Curonian Bay bölgesinden olan iki Yahudi iÅŸ adamı Stantien ve Becker kısa zamanda zengin olan ve buhar arındırıcıların yardımıyla 1857’de makineleÅŸmiÅŸ kehribar taşı nedir kazı çalışmalarına baÅŸlayan bir ÅŸirket kurdular. R. Klebbs’in dünya antrapologlarının ilgisini çeken meÅŸhur koleksiyonu burada bulunmuÅŸtur. Ä°nsanlar ilgi duydular ve bu yer ile bu kehribar taşı nedir hakkında yazmaya ve konuÅŸmaya baÅŸladılar. Endrüstri faaliyeti en hareketli anındaydı. Her yıl 30- 50 ton kehribar taşı nedir çıkarılıyordu. Bir süre sonra ÅŸirket sahipleri Palvininkai(ÅŸimdi Yantarny, Kaliningrad ili)’de kehribar taşı nedir üreten bir maden daha satın aldılar ve bir kehribar taşı nedir-iÅŸleme fabrikası kurdular. Palvininkai depoları dünya kehribar taşı nedirinin %90’ına sahip olduÄŸu için, bu iki tüccarın doÄŸu Prusya’daki daki en zengin sanayicilerden birisi olmaları hiç ÅŸaşırtıcı deÄŸildir. Åžimdi bile her yıl bu mineralden 500¬700 ton modern madencililk ekipmanlarının açık madenlerde kullanılmasıyla çıkarılmaktadır. Juodkrante’de yerliler körfezden bi yarıkla zenginleÅŸtirilmiÅŸ tarlalarında patates çıkarırken hala kehribar taşı nedir parçaları bulmaktadırlar.
Curonian Bay’da kehribar taşı nedir çıkarılmaya devam etmesi için birçok giriÅŸimde bulunulmuÅŸtur ancak kullanılan yöntemlerin ilkelliÄŸi nedeniyle giriÅŸimlerde oldukça
baÅŸarısız olunmuÅŸtur. ÖrneÄŸin Count Tiskevicius, Palanga yakınlarında bir bataklıktan kehribar taşı nedir çıkarmayı denemiÅŸtir. Sadece birkaç yüz kilogram kadar kehribar taşı nedir çıkarılmasına raÄŸmen, “Palanga hazinesinin” toplandığı yer burası olmuÅŸtur.
Curonian Bay’daki balıkçılar kesele olarak adlandırılan iki tekneyle çekilen aÄŸ ile denizin derinliklerinden kehribar taşı nediri çıkarmaktaydılar. Ağın denizyatağını tutan ve kehribar taşı nedir parçalarını yakalayan özel kancaları vardı. Bu aÄŸ ile kehribar taşı nedirler toplanırdı. Bu kehribar taşı nedir üretim yöntemi sadece Curonian Isthmus’da kullanılır ve baÅŸka bir yerde bilinmezdi. 19. yüzyılın sonlarında zengin tüccarlar Curonian Bay deposunu bıraktılar ve kaynağın tekrar kullanılması çok kısa zaman önce baÅŸladı. 3000 hektarlık alanda kehribar taşı nedir bulunduran katmana, Klaipéda deniz limanının derinleÅŸtirilmesi ile ulaşıldı.
Tarih boyunca kehribar taşı nedir üretimi üzerine birçok yöntem kullanılmış olmasına raÄŸmen, geçtiÄŸimiz yüzyılda kullanılan yöntemler çok yönlü ve etkili olmuÅŸ, kıyılardan kehribar taşı nedir parçalarının toplanması yaygınlaÅŸmış ve uzun süre devam etmiÅŸtir. Günümüzde bile Karklé ya da Melnragé yakınlarında Baltık denizi kıyılarında kehribar taşı nedir avcıları (yaklaşık 30 kiÅŸi) ağın atılması baÅŸarılı olursa 30- 50 kg’ a kadar kehribar taşı nedir çıkarabilmektedirler. 43
Kehribar taşı nedir 13. yüzyıla kadar kıyı sakinleri  deniz kenarından topladılar ve daha sonraları ağlarla deniz yatağı oluşturarak nasıl kehribar taşı nedir elde edileceğini öğrendiler. Çoğunlukla geceleri bir tepenin ya da ağacın üzerine yerleştirilmiş bir fıçı dolusu katranla sahili aydınlatarak çalıştılar. Daha sonraları bu amaç için daha büyük balık ağları ve sığ yerlerde ise özel kancalar kullanıldı. Dalış takımının ortaya çıkmasıyla birlikte kehribar taşı nedir doğrudan deniz yüzeyinden toplandı.
1854’te Juodkrante yakınındaki Curonian Bay’daki serbest su kanalların derinleÅŸtirilmesi sırasında büyük kehribar taşı nedir depolarının bulunmasıyla, daha ciddi anlamda kazı çalışmaları baÅŸladı. Curonian Bay bölgesinden olan iki Yahudi iÅŸ adamı Stantien ve Becker kısa zamanda zengin olan ve buhar arındırıcıların yardımıyla 1857’de makineleÅŸmiÅŸ kehribar taşı nedir kazı çalışmalarına baÅŸlayan bir ÅŸirket kurdular. R. Klebbs’in dünya antrapologlarının ilgisini çeken meÅŸhur koleksiyonu burada bulunmuÅŸtur. Ä°nsanlar ilgi duydular ve bu yer ile bu kehribar taşı nedir hakkında yazmaya ve konuÅŸmaya baÅŸladılar. Endrüstri faaliyeti en hareketli anındaydı. Her yıl 30- 50 ton kehribar taşı nedir çıkarılıyordu. Bir süre sonra ÅŸirket sahipleri Palvininkai(ÅŸimdi Yantarny, Kaliningrad ili)’de kehribar taşı nedir üreten bir maden daha satın aldılar ve bir kehribar taşı nedir-iÅŸleme fabrikası kurdular. Palvininkai depoları dünya kehribar taşı nedirinin %90’ına sahip olduÄŸu için, bu iki tüccarın doÄŸu Prusya’daki daki en zengin sanayicilerden birisi olmaları hiç ÅŸaşırtıcı deÄŸildir. Åžimdi bile her yıl bu mineralden 500¬700 ton modern madencililk ekipmanlarının açık madenlerde kullanılmasıyla çıkarılmaktadır. Juodkrante’de yerliler körfezden bi yarıkla zenginleÅŸtirilmiÅŸ tarlalarında patates çıkarırken hala kehribar taşı nedir parçaları bulmaktadırlar.
Curonian Bay’da kehribar taşı nedir çıkarılmaya devam etmesi için birçok giriÅŸimde bulunulmuÅŸtur ancak kullanılan yöntemlerin ilkelliÄŸi nedeniyle giriÅŸimlerde oldukça
baÅŸarısız olunmuÅŸtur. ÖrneÄŸin Count Tiskevicius, Palanga yakınlarında bir bataklıktan kehribar taşı nedir çıkarmayı denemiÅŸtir. Sadece birkaç yüz kilogram kadar kehribar taşı nedir çıkarılmasına raÄŸmen, “Palanga hazinesinin” toplandığı yer burası olmuÅŸtur.
Curonian Bay’daki balıkçılar kesele olarak adlandırılan iki tekneyle çekilen aÄŸ ile denizin derinliklerinden kehribar taşı nediri çıkarmaktaydılar. Ağın denizyatağını tutan ve kehribar taşı nedir parçalarını yakalayan özel kancaları vardı. Bu aÄŸ ile kehribar taşı nedirler toplanırdı. Bu kehribar taşı nedir üretim yöntemi sadece Curonian Isthmus’da kullanılır ve baÅŸka bir yerde bilinmezdi. 19. yüzyılın sonlarında zengin tüccarlar Curonian Bay deposunu bıraktılar ve kaynağın tekrar kullanılması çok kısa zaman önce baÅŸladı. 3000 hektarlık alanda kehribar taşı nedir bulunduran katmana, Klaipéda deniz limanının derinleÅŸtirilmesi ile ulaşıldı.
Tarih boyunca kehribar taşı nedir üretimi üzerine birçok yöntem kullanılmış olmasına raÄŸmen, geçtiÄŸimiz yüzyılda kullanılan yöntemler çok yönlü ve etkili olmuÅŸ, kıyılardan kehribar taşı nedir parçalarının toplanması yaygınlaÅŸmış ve uzun süre devam etmiÅŸtir. Günümüzde bile Karklé ya da Melnragé yakınlarında Baltık denizi kıyılarında kehribar taşı nedir avcıları (yaklaşık 30 kiÅŸi) ağın atılması baÅŸarılı olursa 30- 50 kg’ a kadar kehribar taşı nedir çıkarabilmektedirler. 43
