Genellikle bir değerli taş olarak düşünülürken, parlayan, sıcak kehribar aslında bir taş değildir, eski dökmeyen
Doğal Kehribar Yüzük
ağaçların fosilleşmiş bir reçinesidir. Dünya üzerinde keşfedilen en eski kehribar 320 milyon yaşında. Bu kehribarın içerdiği inanılmaz derecede güçlü enerjiyi düşünün!
Genç kehribar taşları 100.000 yıldan daha eski. En değerli kehribar parçaları bundan çok daha eski. (Ağaç reçinesinin gerçek kehribar haline gelmesi uzun zaman alır). O kehribar olduğunu bilmek kesinlikle akla zarar değil mi takı sadece satın böyle eski, bilge enerji içerir?
Kehribar, antik çaÄŸlardan beri, Yunanistan’dan Çin’e, Kuzey Avrupa’ya kadar birçok kültürde kullanıldığından, bu sıcak ve güçlü taÅŸa atfedilen birçok özellik vardır.
KOKU HAKKINDA ÖZEL KONUM NEDIR?
Amberin en belirgin kalitesi eski, eski, (çok eski!) Enerjidir. Bununla birlikte, dünyanın birikmiş bilgeliği ve doğal krallığı geliyor. Bir ağaç reçinesi olarak başlarken kehribar renginde sıkışmış küçük böcekleri sık sık görebilirsiniz; Bu amber taşı oldukça güçlü sihirli özelliklere sahiptir.
OTANTİK TAŞ KALİTESİ VE FARKI İLE 925 AYAR GÜMÜŞ EL İŞÇİLİĞİ 1.KALİTE %100 DOĞAL AĞAÇ FOSİLLİ KALİNİNGRAD BALTIK KEHRİBAR TAŞI VVS KALİTE MUHTEŞEM IŞILTILI BAYAN YÜZÜK.RESİMDE Kİ IŞILTININ AYNISINI PARMAĞINIZDA TAŞIRSINIZ.ÜRÜNÜMÜZ TEK PARÇA OLUP SEVDİKLERİNİZ İÇİN DOĞAL EŞSİZ BİR HEDİYE
Sıcak gelip en popüler kehribar taÅŸları renkleri – sarı, çeÅŸitli turuncu kehribar güneÅŸin taÅŸ olarak kabul edildi niçin ve güneÅŸli kahverengi tonları, budur.
Ancak, mavi bulunan da kehribar taşları olduğunu biliyor muydunuz kırmızı ve yeşil renkler? Kuyumculukta kullanılan kehribar taşlarının birçok renk tedavi edilirken, yine doğal amber ile mücevher birçok çarpıcı parçalarını bulabilirsiniz canlı renkler .
Sıcak, iyileÅŸtirici, bilgece, koruyucu, neÅŸeli – bunlar sadece eski ve güzel amber taşına atfedilen özelliklerden bazıları.
KUYUCUÇ NEREDEN GELİYOR?
Yüksek kalitede amberin ana kaynağı, Kuzey Avrupa’daki Baltık ülkelerinden geliyor (orada olduÄŸumda kaçırdığım Litvanya, Palanga’da ünlü bir kehribar müzesi var). Dominik Cumhuriyeti, aynı zamanda kehribar taÅŸ için iyi bir kaynaktır, özellikle nadir ve çok deÄŸerli olan mavi kehribar.
Amber, Ä°ngiltere, Polonya, Rusya, Ä°talya ve Almanya’da da bulunur.
Kehribar Yüzük
KOKU ÖZELLİKLERİ NELERDİR?
Amber, çeşitli kültürlerde uzun bir geçmişe sahip olan popüler taşlarla olduğu gibi, mistik özelliklerinden payını aldı.
Amber Asya kültürlerinde “kaplanın ruhu” olarak kabul edildi ve cesaret taşı olarak görüldü. Amber için gerçekleÅŸtirilen koruma , uzun seyahatlerde, hem de sarılık tedavisinde kullanılır.
Ayrıca kehribar olduğuna inanılıyor:
Duyguları dengeler
Åžans getirir iyi ÅŸanslar
Korkuları ortadan kaldırır
Zihni temizler
Negatif enerjiyi çözer
Sabır ve bilgelik geliştirmeye yardımcı olur
Amber kabul edilir burç emin yılın en sıcak ve güneşli ayın enerjisini yansıtır Kanser Burcunuz ve (tabii ki Kuzey yarımkürede!)
Kehribarın sıcak ve bilge enerjisine çektiğinizi hissederseniz, kehribar mücevherat çeşitliliğini araştırın ve kişisel enerjinizde bir fark yaratıp oluşturmadığını görün. Her zaman olduğu gibi, elinizden gelen en yüksek kaliteyi almak ve sentetik kehribarın karşısında doğal, muamele edilmemiş kehribarı seçtiğinizden emin olun.
Kehribar enerjisinden yararlanmanın en iyi yollarından bazıları takı olarak giymek veya evinizin dekorunda küçük bir oyma olarak almaktır.
Amber’ın zengin bir geçmiÅŸi var. Erken TaÅŸ Devri’nde (Paleolitik ÇaÄŸ) kıymetli bir hammadde olmuÅŸ ve Avrupa, Orta DoÄŸu, Asya ve UzakdoÄŸu’nun tüm büyük kültürlerinde yüzyıllarca süs eÅŸyaları üretmek için kullanılmıştır.
Amber ayrıca çeşitli dini inançlarda rol oynamıştır. Araştırmacılar, şekil ve biçimlerine bağlı olarak, erken dönem kazı çalışmaları sırasında bulunan kehribar objelerin çeşitli kültlerde önem taşıdığını düşünüyorlar. Güneş kültü doğurganlıkla bağlantılıydı. Bu kültün özelliklerinden bir tanesi düz, yuvarlak kehribar diskler, bir haç biçiminde uygulanan bir dizi nokta ile süslenmiştir.
Tehlikeyi gidermek için giyilen küçük balta baÅŸları (bazen çift baÅŸlı minyatürler) ÅŸeklindeki tılsımların savaÅŸ-balta kültü ile iliÅŸkili olduÄŸu düşünülmektedir. Zoomorfik figürinler muhtemelen avcılık sırasında karşılaÅŸabildikleri tehlikelere karşı kullanıcıları koruyan koruyucu tılsım olarak kullanılmışlardır. Anthropomorphic female figürinler “ana tanrıça” nın ÅŸematik bir gösterimi ve doÄŸurganlık kültlerinde kullanılan bir semboldü. Erkek figürinler ve phalluses muhtemelen ata ait kültü ile bazı iliÅŸkisi vardı ya da tanrıların ve kahramanların temsili sembolleri olarak kullanılmıştır.
Antik Yunanlılar ve Romalılar amber sihirli güçlerine inanırdı. Elektrostatik enerjisinin her türlü talihsizliğin insanlara çekilme gücüne sahip olduğu düşünülüyordu. Mısırlı mumyaların ellerini örten küçük cinsten küçük kehribar parçaları keşfedildi.
Kehribar
Mısırlılar, amberin mumyayı yıkıma ve çürüme karşısında koruduğuna inanmaktadır. Amber tılsımı da, ölüleri ölüleri korumak için yerleştirilen eski mezarlarda bulunmuştur. Zuni Kızılderilileri, günümüze kadar çeşitli turkuaz gibi sanatsal efektler veya ritüel amaçlarla onları birleştiren çeşitli amber takılar üretiyorlar. Bu tıl aslarının güvence altına alma ve koruma yetkisine olan inanç, sadece Hint kabileleri arasında popüler değil, aynı zamanda Almanya ve Japonya gibi diğer toplumlarda da lehte olmuştur.
Kehribarın olağanüstü özelliklere sahip olduğuna dair kararlılık yüzyıllarca sürmüş ve folklorda hala kanıtlanmıştır. Kurpie bölgesinde, bir gelin kolye organik bir inklüzyon ile en az bir kehribar boncuk içermelidir. Bu boncuk bir avcı olarak bilinir ve bir muska olarak hizmet eder. Amber kolyeleri Kurpie ve Cashubian ailelerde büyük tören ve saygı ile nesilden nesile aktarılır.
Kehribar’ın tıbbi özelliklerine inancın en eski hesapları, Hipokrat (M.Ö. 460 – 377) ve YaÅŸlı Pliny’nin eserlerinde bulunur. Callistratus, bazı durumlarda baÅŸ, boÄŸaz ve boÄŸaz ÅŸikayetleriyle boynuna giyilen kısa bir amber boncuk dizisinin kullanıcıyı rahatlattığını belirtiyor. Kehribar bilezikleri giymenin romatizma ve artrit hastalarına faydalı olduÄŸu ve genel yorgunluk hissi ve yorgunluÄŸun azaldığı düşünülüyordu. Benzer bir etki, cismi oldukça büyük bir mineral parçasıyla sürterek elde edildiÄŸi söyleniyordu. Dışarıda kullanmak için çeÅŸitli diÄŸer kremler, balmumu ve kehribarın alkolle batırılması önerildi. Ana bileÅŸeni amber olan her türlü karışım, solunum sıkıntıları, astım, bronÅŸit, bağırsak ve mesane bozuklukları, kalp rahatsızlıkları ve dolaşım sistemindeki rahatsızlıkları gidermek için yaygın bir ÅŸekilde kullanıldı.
On dokuzuncu yüzyıl edebiyatında, kehribarın neredeyse tüm hastalıkların tedavisi için kullanıldığına dair kanıt buluyoruz. Haczewski amberin daha etkin altı tıbbi maddenin biridir olduğunu yazdı. Amber muhtemelen tıp alanında böylesine büyük bir kullanıma sahip olan tek taştır.
Kehribar Bayan Yüzük
Baltık kehribar insan toplumlarının kültürlerinden çok erken günlerden beri baÄŸlıdır. Gdansk’un 30 km doÄŸusunda bir köy olan Niedzwiedziowka’da Neolitik bir kehribar bölgesi bulundu. Belgeler, 4 500 yıl önce, köyün bir kilometrekaresinde 900 atölye bulunduÄŸunu gösteriyor. Antik çaÄŸlarda, düzenli Yunan vapur hatları vardı; bu yollar ilk Yunanistan’dan sonra Roma Ä°mparatorluÄŸu’ndan Vistula haliçine kadar gidiyordu. Amber, eski kültürlerin sürekli bir özelliÄŸiydi. Onun Yunan ismi elektron, manyetik özelliklerine hayranlığını dile getirdi ve Heliadic gözyaÅŸlarından kaynaklanan kehribar efsanesi insanın kalbini yüzlerce yıl taşındı.
Gdansk, yüzyıllar boyu sanatsal bir kehribar rengi üretim merkezi idi. Bu şehrin usta ustaları başyapıtlarını en yüksek toplumsal sınıfların emirleri üzerine yarattılar: üstün egemenler, aristokrasi veya en yüksek din adamları. Büyük taslaklar, mobilyalar, sunaklar ve kutsal eserler kompozisyonuyla, kusursuz icra edildikten ve zengin ikonolojik tasarımdan ötürü hayranlık uyandırdı ancak esas olarak malzemenin güzelliği.
Åžimdiye kadar yapılmış en büyük kehribar nesne – Ãœnlü Amber Odası Carskie Siolo olarak, Gdansk ustası Andreas Schlüter ve en zor çalışma baÅŸlattığı, duvarları kaplayan büyük panneaux, Gdansk ustaları, Gottfried Turau ve Ernst Schacht tarafından yürütüldü.
Kehribar, çamgiller (Pinaceae) familyasından, bir çam türü olan Pinus succinifera ağaçlarının fosilleşmiş reçinesidir.
Toplumlarda bazı süs eÅŸya yapımında kullanılan açık sarıdan kızıla kadar çeÅŸitli renklerde yarı saydam, kolay kırılabilen ve bir yere gömüldüğü zaman ufak cisimleri kendine çekme özelliÄŸi kazanan bir fosildir. Baltık Denizi’nden (Rusya, Polonya) çıkarılan kehribar, yüzyıllardan beri kadınların süs eÅŸyalarından en gözde sayılan taÅŸlardan biri olarak benimsenmiÅŸtir. Parlaklık ve renk açısından onu hiçbir saydam taÅŸ ile kıyaslamak mümkün deÄŸildir. Kehribara yapışan fosilleÅŸmiÅŸ böcekler, yabani bitkilerin fazla oluÅŸu, diÄŸer taÅŸlarda görülmeyen önemli özelliklerdendir.
Dünya kehribar yataklarının %90’ı Rusya’nın Kaliningrad Bölgesinde bulunmaktadır.
Avrupa’da kehribar yatakları en çok Rusya, Ukrayna, Romanya, Ä°sveç, Ä°ngiltere, Hollanda ve Sicilya’da görülmektedir. Kehribar ortalama 25 ile 40 m arasında deÄŸiÅŸen bir derinlikte ve eski devirlerde meydana gelen denizaltı çökeltilerinin iki tabakası arasında damarlar ÅŸeklinde bulunmaktadır. Buna mavi toprak denilmektedir. Bu kehribarın ikinci vatanıdır. Birinci vatanı ise bugünkü Ä°skandinav ve Polonya Baltık Denizi’nin büyük bir kısmını içine alan sahalardır. Buralarda bir zamanlar büyük ormanların bulunduÄŸu tahmin edilmektedir.
Baltık Kehribar Yüzük
Kıtalar arasındaki büyük değişikliklerin sonucunda bu bölgeler sular altında kalmış ve uzun seneler sonucu toplanan çam sakızı kütleleri deniz suyuyla sürüklenip gitmişti. Bunlar üzerine kum ve çakıl taşlarının kaplanması ile mavi toprak olarak bilinen tabaka hasıl olmuştur. Yapılan tetkikler sonucunda ilim adamlarının verdikleri kararlardır.
Çok beğenilen bu süs eşyası yanında, kullanılan taşın içindeki böcek, yaprak ve çiçek kalıntıları hiçbir zaman bozulmayacak şekilde mumyalanmıştır. Bunlar eski devirler hakkında aydınlatıcı bilgilerin edinilmesine yardımcı olmaktadır. Kehribarda deterpenik reçine asitleri, rezenler ve biraz uçucu yağ bulunur.
Kehribardan çeÅŸitli kadın eÅŸyaları yanında, tespih ve ağızlık da yapılmaktadır. Eskiden uyarıcı ve antispazmodik olarak da kullanılırdı. Bugün ilaç olarak da kullanılmaktadır. Türkiye’de kehribar genellikle gösteriÅŸli tespih yapımında kullanılmaktadır.
İçindekiler [gizle]
1 Fiziksel ve kimyasal özellikleri
2 Tıpta ve diğer alanlarda kullanımı
3 Kaynakça
3.1 Notlar
Fiziksel ve kimyasal özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Kehribarın tüm özellikleri, yaşına, gömülme şartlarına ve reçine salgılayan ağacın türüne bağlı olarak değişiklik göstermektedir.
Kehribar amorf (ÅŸekilsiz ) olup, saydam, yarı saydam veya opak olabilir. Sedimentler içinde genellikle düzensiz topak, nodül (yumru ), sarkıt veya damlacık ÅŸeklinde bulunur. Kehribar bir mineral olmadığından sabit bir kimyasal formülü yoktur. Ancak C10 I H16 I O4 ÅŸeklinde bir kompozisyon verilebilir. Yapısındaki ana elementler olan C %67-87, H %8,5-11, O %15, S %0-0,46 oranlarında olabilir. Özgül ağırlığı 1,05-1,30 g/cm3’tür. Tamamen saydam Kehribarın özgül ağırlığı 1,1 g/cm3’tür. Beyaz renklisinin özgül ağırlığı 0,90-0,96 gr/cm3’tür ki özgül ağırlığı 1 olan saf suda yüzebilir. Kehribar %10 oranında tuz bulunduran suda yüzecek kadar hafiftir.[1]
SertliÄŸi Mohs sertlik cetveline göre 2,5-3 deÄŸerindedir. Kehribarın sertliÄŸi, özgül ağırlığı ve kimyasal formülü bulunduÄŸu jeolojik koÅŸullara baÄŸlı olarak bölgeden bölgeye küçük farklılıklar gösterebilir. Sertlik Baltık bölgesinde 2-2,5, Dominik’te 1-2 olup Burma (Myanmar)’da 3 civarındadır. Yapısında sıkça bulunabilen succinic asidin formulü ise COOH(H2)2COOH15 ÅŸeklindedir.
Turuncu, sarı, kırmızı, kahverengi, konyak rengi, bal rengi, altın rengi, kemik rengi, siyah, renksiz, mavi ve yeşil renklerde bulunabilir. Kehribarın 256 farklı renk tonu katalog haline getirilmiştir.[2]
Kehribar hafifçe ısıtılırsa reçine kokusu duyulur, 150 °C’ye kadar ısıtılırsa yumuÅŸar, 375 °C civarında ise parlak, dumanlı bir alevle, hoÅŸ bir çam reçinesi kokusu çıkararak yanar. Milattan önce 600’lü yıllarda Miletli Thales kehribarın yünlü kumaÅŸ, post gibi yüzeylere sürtüldüğünde kıvılcım çıkarttığını görmüş, sonra onun saç teli, saman, odun kıymığı gibi hafif maddeleri kendine çektiÄŸini gözlemiÅŸtir. Bu özellik 2000 yıl gizemini korumuÅŸ ancak 1600’lerde Dr. William Gilbert kehribarın manyetik özelliÄŸini araÅŸtırmış ve eski Yunan’da kehribarın ismi olan Elektrondan esinlenerek elektrik sözcüğünü ilk kullanan bilim adamı olmuÅŸtur.[3]
Kehribar Taş Yüzük
Tıpta ve diğer alanlarda kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]
Eskiden tıpta şöhrete ve epeyce kullanım alanına sahip olan amber bugün bu amaçla kullanılmaz. GeçmiÅŸte saflaÅŸtırılmış amber yağı isteri ve boÄŸmacada kullanılmıştır. Aynı zamanda ilkçaÄŸdan bu yana güzel koku imalatında da kullanılmıştır. Amber, Anadolu’da da yaygın olarak kullanılmaktadır. Amber mürekkep imalatında da kullanılmaktadır. Kehribar olarak da bilinmekte ve takı yapımında sıklıkla kullanılmaktadır.
Antik Romada çeşitli hastalıklara karşı (akıl hastalıkları) koruyucu olarak kullanılmıştır. Kehribar tozu ile bal karışımının boğaz, kulak ve göz rahatsızlıkları için, suyla içilen kehribar tozunun ise mide hastalıklarına iyi geldiği düşünülmekteydi. Türk bilim adamı İbni Sina, kehribarı birçok hastalığa ilaç olarak niteliyordu. Doğu ülkelerindeki inanışa göre, kehribar dumanı ruhu güçlendiriyor ve cesaret veriyordu.
Çin’de, succinic asit ve haÅŸhaÅŸdan yapılan ÅŸurup sakinleÅŸtirici ve aÄŸrı kesici olarak kullanılıyordu. Orta ÇaÄŸ’da, sarılığın iyileÅŸtirilmesi için kehribar taneleri taşınırdı. Vücut zayıflığına ve cildin saÄŸlıksız rengine bu sarı taşın sihirli güçlerinin engel olacağına inanılıyordu. DoÄŸumu çabuklaÅŸtırdığı, yılan ısırmalarına, diÅŸ aÄŸrısına, romatizmaya çare olduÄŸu düşünülüyordu. Oleum Succini (Kehribar yağı), balsamum succini (Kehribar balzamı), extractum succini (Kehribar ekstresi) o dönemlerde reçetelerde sık sık kullanılmıştır. Prusyalılarda böbrek taşı rahatsızlıkları için kehribar reçetelerini kullanmışlardır.
KEHRÄ°BAR YÃœZÃœK
Litvanya’da ölen kiÅŸinin ardından kehribar tütsü yakılarak, ÅŸeytani ruhların bedenden uzaklaÅŸmasına ve iyi ruhların çaÄŸrılmasına çalışılırdı. Yeni doÄŸan bebeklerin ise tütsülenerek hızlı büyüyüp yetiÅŸmesine, yeni evlilerin ise mutlu yaÅŸayıp, savaÅŸa giden erkeklerin zaferle dönmelerinin saÄŸlanmasına çalışılırdı. I. Dünya Savaşı’na kadar kehribar hala bazı hastalıkların tedavisinde kullanılmaktaydı. Votka ve kehribar parçalarından yapılan karışımın erkeklerde cinsel gücü arttırdığına inanılıyordu. II. Dünya Savaşı’na kadar, özellikle Almanya’da kehribar tesbihler bebeklerin üzerine konularak, diÅŸlerinin acısız ve güçlü çıkması saÄŸlanmaya çalışılırdı. Bugün Litvanya’da hala birçok kadın, parlatılmamış kehribardan yapılmış kolyelerle guatrdan korunmaya çalışırlar.[4]
Genellikle bir değerli taş olarak düşünülürken, parlayan, sıcak kehribar aslında bir taş değildir, eski dökmeyen
Doğal Kehribar Yüzük
ağaçların fosilleşmiş bir reçinesidir. Dünya üzerinde keşfedilen en eski kehribar 320 milyon yaşında. Bu kehribarın içerdiği inanılmaz derecede güçlü enerjiyi düşünün!
Genç kehribar taşları 100.000 yıldan daha eski. En değerli kehribar parçaları bundan çok daha eski. (Ağaç reçinesinin gerçek kehribar haline gelmesi uzun zaman alır). O kehribar olduğunu bilmek kesinlikle akla zarar değil mi takı sadece satın böyle eski, bilge enerji içerir?
Kehribar, antik çaÄŸlardan beri, Yunanistan’dan Çin’e, Kuzey Avrupa’ya kadar birçok kültürde kullanıldığından, bu sıcak ve güçlü taÅŸa atfedilen birçok özellik vardır.
KOKU HAKKINDA ÖZEL KONUM NEDIR?
Amberin en belirgin kalitesi eski, eski, (çok eski!) Enerjidir. Bununla birlikte, dünyanın birikmiş bilgeliği ve doğal krallığı geliyor. Bir ağaç reçinesi olarak başlarken kehribar renginde sıkışmış küçük böcekleri sık sık görebilirsiniz; Bu amber taşı oldukça güçlü sihirli özelliklere sahiptir.
OTANTİK TAŞ KALİTESİ VE FARKI İLE 925 AYAR GÜMÜŞ EL İŞÇİLİĞİ 1.KALİTE %100 DOĞAL AĞAÇ FOSİLLİ KALİNİNGRAD BALTIK KEHRİBAR TAŞI VVS KALİTE MUHTEŞEM IŞILTILI BAYAN YÜZÜK.RESİMDE Kİ IŞILTININ AYNISINI PARMAĞINIZDA TAŞIRSINIZ.ÜRÜNÜMÜZ TEK PARÇA OLUP SEVDİKLERİNİZ İÇİN DOĞAL EŞSİZ BİR HEDİYE
Sıcak gelip en popüler kehribar taÅŸları renkleri – sarı, çeÅŸitli turuncu kehribar güneÅŸin taÅŸ olarak kabul edildi niçin ve güneÅŸli kahverengi tonları, budur.
Ancak, mavi bulunan da kehribar taşları olduğunu biliyor muydunuz kırmızı ve yeşil renkler? Kuyumculukta kullanılan kehribar taşlarının birçok renk tedavi edilirken, yine doğal amber ile mücevher birçok çarpıcı parçalarını bulabilirsiniz canlı renkler .
Sıcak, iyileÅŸtirici, bilgece, koruyucu, neÅŸeli – bunlar sadece eski ve güzel amber taşına atfedilen özelliklerden bazıları.
KUYUCUÇ NEREDEN GELİYOR?
Yüksek kalitede amberin ana kaynağı, Kuzey Avrupa’daki Baltık ülkelerinden geliyor (orada olduÄŸumda kaçırdığım Litvanya, Palanga’da ünlü bir kehribar müzesi var). Dominik Cumhuriyeti, aynı zamanda kehribar taÅŸ için iyi bir kaynaktır, özellikle nadir ve çok deÄŸerli olan mavi kehribar.
Amber, Ä°ngiltere, Polonya, Rusya, Ä°talya ve Almanya’da da bulunur.
Kehribar Yüzük
KOKU ÖZELLİKLERİ NELERDİR?
Amber, çeşitli kültürlerde uzun bir geçmişe sahip olan popüler taşlarla olduğu gibi, mistik özelliklerinden payını aldı.
Amber Asya kültürlerinde “kaplanın ruhu” olarak kabul edildi ve cesaret taşı olarak görüldü. Amber için gerçekleÅŸtirilen koruma , uzun seyahatlerde, hem de sarılık tedavisinde kullanılır.
Ayrıca kehribar olduğuna inanılıyor:
Duyguları dengeler
Åžans getirir iyi ÅŸanslar
Korkuları ortadan kaldırır
Zihni temizler
Negatif enerjiyi çözer
Sabır ve bilgelik geliştirmeye yardımcı olur
Amber kabul edilir burç emin yılın en sıcak ve güneşli ayın enerjisini yansıtır Kanser Burcunuz ve (tabii ki Kuzey yarımkürede!)
Kehribarın sıcak ve bilge enerjisine çektiğinizi hissederseniz, kehribar mücevherat çeşitliliğini araştırın ve kişisel enerjinizde bir fark yaratıp oluşturmadığını görün. Her zaman olduğu gibi, elinizden gelen en yüksek kaliteyi almak ve sentetik kehribarın karşısında doğal, muamele edilmemiş kehribarı seçtiğinizden emin olun.
Kehribar enerjisinden yararlanmanın en iyi yollarından bazıları takı olarak giymek veya evinizin dekorunda küçük bir oyma olarak almaktır.
Amber’ın zengin bir geçmiÅŸi var. Erken TaÅŸ Devri’nde (Paleolitik ÇaÄŸ) kıymetli bir hammadde olmuÅŸ ve Avrupa, Orta DoÄŸu, Asya ve UzakdoÄŸu’nun tüm büyük kültürlerinde yüzyıllarca süs eÅŸyaları üretmek için kullanılmıştır.
Amber ayrıca çeşitli dini inançlarda rol oynamıştır. Araştırmacılar, şekil ve biçimlerine bağlı olarak, erken dönem kazı çalışmaları sırasında bulunan kehribar objelerin çeşitli kültlerde önem taşıdığını düşünüyorlar. Güneş kültü doğurganlıkla bağlantılıydı. Bu kültün özelliklerinden bir tanesi düz, yuvarlak kehribar diskler, bir haç biçiminde uygulanan bir dizi nokta ile süslenmiştir.
Tehlikeyi gidermek için giyilen küçük balta baÅŸları (bazen çift baÅŸlı minyatürler) ÅŸeklindeki tılsımların savaÅŸ-balta kültü ile iliÅŸkili olduÄŸu düşünülmektedir. Zoomorfik figürinler muhtemelen avcılık sırasında karşılaÅŸabildikleri tehlikelere karşı kullanıcıları koruyan koruyucu tılsım olarak kullanılmışlardır. Anthropomorphic female figürinler “ana tanrıça” nın ÅŸematik bir gösterimi ve doÄŸurganlık kültlerinde kullanılan bir semboldü. Erkek figürinler ve phalluses muhtemelen ata ait kültü ile bazı iliÅŸkisi vardı ya da tanrıların ve kahramanların temsili sembolleri olarak kullanılmıştır.
Antik Yunanlılar ve Romalılar amber sihirli güçlerine inanırdı. Elektrostatik enerjisinin her türlü talihsizliğin insanlara çekilme gücüne sahip olduğu düşünülüyordu. Mısırlı mumyaların ellerini örten küçük cinsten küçük kehribar parçaları keşfedildi.
Kehribar
Mısırlılar, amberin mumyayı yıkıma ve çürüme karşısında koruduğuna inanmaktadır. Amber tılsımı da, ölüleri ölüleri korumak için yerleştirilen eski mezarlarda bulunmuştur. Zuni Kızılderilileri, günümüze kadar çeşitli turkuaz gibi sanatsal efektler veya ritüel amaçlarla onları birleştiren çeşitli amber takılar üretiyorlar. Bu tıl aslarının güvence altına alma ve koruma yetkisine olan inanç, sadece Hint kabileleri arasında popüler değil, aynı zamanda Almanya ve Japonya gibi diğer toplumlarda da lehte olmuştur.
Kehribarın olağanüstü özelliklere sahip olduğuna dair kararlılık yüzyıllarca sürmüş ve folklorda hala kanıtlanmıştır. Kurpie bölgesinde, bir gelin kolye organik bir inklüzyon ile en az bir kehribar boncuk içermelidir. Bu boncuk bir avcı olarak bilinir ve bir muska olarak hizmet eder. Amber kolyeleri Kurpie ve Cashubian ailelerde büyük tören ve saygı ile nesilden nesile aktarılır.
Kehribar’ın tıbbi özelliklerine inancın en eski hesapları, Hipokrat (M.Ö. 460 – 377) ve YaÅŸlı Pliny’nin eserlerinde bulunur. Callistratus, bazı durumlarda baÅŸ, boÄŸaz ve boÄŸaz ÅŸikayetleriyle boynuna giyilen kısa bir amber boncuk dizisinin kullanıcıyı rahatlattığını belirtiyor. Kehribar bilezikleri giymenin romatizma ve artrit hastalarına faydalı olduÄŸu ve genel yorgunluk hissi ve yorgunluÄŸun azaldığı düşünülüyordu. Benzer bir etki, cismi oldukça büyük bir mineral parçasıyla sürterek elde edildiÄŸi söyleniyordu. Dışarıda kullanmak için çeÅŸitli diÄŸer kremler, balmumu ve kehribarın alkolle batırılması önerildi. Ana bileÅŸeni amber olan her türlü karışım, solunum sıkıntıları, astım, bronÅŸit, bağırsak ve mesane bozuklukları, kalp rahatsızlıkları ve dolaşım sistemindeki rahatsızlıkları gidermek için yaygın bir ÅŸekilde kullanıldı.
On dokuzuncu yüzyıl edebiyatında, kehribarın neredeyse tüm hastalıkların tedavisi için kullanıldığına dair kanıt buluyoruz. Haczewski amberin daha etkin altı tıbbi maddenin biridir olduğunu yazdı. Amber muhtemelen tıp alanında böylesine büyük bir kullanıma sahip olan tek taştır.
Kehribar Bayan Yüzük
Baltık kehribar insan toplumlarının kültürlerinden çok erken günlerden beri baÄŸlıdır. Gdansk’un 30 km doÄŸusunda bir köy olan Niedzwiedziowka’da Neolitik bir kehribar bölgesi bulundu. Belgeler, 4 500 yıl önce, köyün bir kilometrekaresinde 900 atölye bulunduÄŸunu gösteriyor. Antik çaÄŸlarda, düzenli Yunan vapur hatları vardı; bu yollar ilk Yunanistan’dan sonra Roma Ä°mparatorluÄŸu’ndan Vistula haliçine kadar gidiyordu. Amber, eski kültürlerin sürekli bir özelliÄŸiydi. Onun Yunan ismi elektron, manyetik özelliklerine hayranlığını dile getirdi ve Heliadic gözyaÅŸlarından kaynaklanan kehribar efsanesi insanın kalbini yüzlerce yıl taşındı.
Gdansk, yüzyıllar boyu sanatsal bir kehribar rengi üretim merkezi idi. Bu şehrin usta ustaları başyapıtlarını en yüksek toplumsal sınıfların emirleri üzerine yarattılar: üstün egemenler, aristokrasi veya en yüksek din adamları. Büyük taslaklar, mobilyalar, sunaklar ve kutsal eserler kompozisyonuyla, kusursuz icra edildikten ve zengin ikonolojik tasarımdan ötürü hayranlık uyandırdı ancak esas olarak malzemenin güzelliği.
Åžimdiye kadar yapılmış en büyük kehribar nesne – Ãœnlü Amber Odası Carskie Siolo olarak, Gdansk ustası Andreas Schlüter ve en zor çalışma baÅŸlattığı, duvarları kaplayan büyük panneaux, Gdansk ustaları, Gottfried Turau ve Ernst Schacht tarafından yürütüldü.
Kehribar, çamgiller (Pinaceae) familyasından, bir çam türü olan Pinus succinifera ağaçlarının fosilleşmiş reçinesidir.
Toplumlarda bazı süs eÅŸya yapımında kullanılan açık sarıdan kızıla kadar çeÅŸitli renklerde yarı saydam, kolay kırılabilen ve bir yere gömüldüğü zaman ufak cisimleri kendine çekme özelliÄŸi kazanan bir fosildir. Baltık Denizi’nden (Rusya, Polonya) çıkarılan kehribar, yüzyıllardan beri kadınların süs eÅŸyalarından en gözde sayılan taÅŸlardan biri olarak benimsenmiÅŸtir. Parlaklık ve renk açısından onu hiçbir saydam taÅŸ ile kıyaslamak mümkün deÄŸildir. Kehribara yapışan fosilleÅŸmiÅŸ böcekler, yabani bitkilerin fazla oluÅŸu, diÄŸer taÅŸlarda görülmeyen önemli özelliklerdendir.
Dünya kehribar yataklarının %90’ı Rusya’nın Kaliningrad Bölgesinde bulunmaktadır.
Avrupa’da kehribar yatakları en çok Rusya, Ukrayna, Romanya, Ä°sveç, Ä°ngiltere, Hollanda ve Sicilya’da görülmektedir. Kehribar ortalama 25 ile 40 m arasında deÄŸiÅŸen bir derinlikte ve eski devirlerde meydana gelen denizaltı çökeltilerinin iki tabakası arasında damarlar ÅŸeklinde bulunmaktadır. Buna mavi toprak denilmektedir. Bu kehribarın ikinci vatanıdır. Birinci vatanı ise bugünkü Ä°skandinav ve Polonya Baltık Denizi’nin büyük bir kısmını içine alan sahalardır. Buralarda bir zamanlar büyük ormanların bulunduÄŸu tahmin edilmektedir.
Baltık Kehribar Yüzük
Kıtalar arasındaki büyük değişikliklerin sonucunda bu bölgeler sular altında kalmış ve uzun seneler sonucu toplanan çam sakızı kütleleri deniz suyuyla sürüklenip gitmişti. Bunlar üzerine kum ve çakıl taşlarının kaplanması ile mavi toprak olarak bilinen tabaka hasıl olmuştur. Yapılan tetkikler sonucunda ilim adamlarının verdikleri kararlardır.
Çok beğenilen bu süs eşyası yanında, kullanılan taşın içindeki böcek, yaprak ve çiçek kalıntıları hiçbir zaman bozulmayacak şekilde mumyalanmıştır. Bunlar eski devirler hakkında aydınlatıcı bilgilerin edinilmesine yardımcı olmaktadır. Kehribarda deterpenik reçine asitleri, rezenler ve biraz uçucu yağ bulunur.
Kehribardan çeÅŸitli kadın eÅŸyaları yanında, tespih ve ağızlık da yapılmaktadır. Eskiden uyarıcı ve antispazmodik olarak da kullanılırdı. Bugün ilaç olarak da kullanılmaktadır. Türkiye’de kehribar genellikle gösteriÅŸli tespih yapımında kullanılmaktadır.
İçindekiler [gizle]
1 Fiziksel ve kimyasal özellikleri
2 Tıpta ve diğer alanlarda kullanımı
3 Kaynakça
3.1 Notlar
Fiziksel ve kimyasal özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Kehribarın tüm özellikleri, yaşına, gömülme şartlarına ve reçine salgılayan ağacın türüne bağlı olarak değişiklik göstermektedir.
Kehribar amorf (ÅŸekilsiz ) olup, saydam, yarı saydam veya opak olabilir. Sedimentler içinde genellikle düzensiz topak, nodül (yumru ), sarkıt veya damlacık ÅŸeklinde bulunur. Kehribar bir mineral olmadığından sabit bir kimyasal formülü yoktur. Ancak C10 I H16 I O4 ÅŸeklinde bir kompozisyon verilebilir. Yapısındaki ana elementler olan C %67-87, H %8,5-11, O %15, S %0-0,46 oranlarında olabilir. Özgül ağırlığı 1,05-1,30 g/cm3’tür. Tamamen saydam Kehribarın özgül ağırlığı 1,1 g/cm3’tür. Beyaz renklisinin özgül ağırlığı 0,90-0,96 gr/cm3’tür ki özgül ağırlığı 1 olan saf suda yüzebilir. Kehribar %10 oranında tuz bulunduran suda yüzecek kadar hafiftir.[1]
SertliÄŸi Mohs sertlik cetveline göre 2,5-3 deÄŸerindedir. Kehribarın sertliÄŸi, özgül ağırlığı ve kimyasal formülü bulunduÄŸu jeolojik koÅŸullara baÄŸlı olarak bölgeden bölgeye küçük farklılıklar gösterebilir. Sertlik Baltık bölgesinde 2-2,5, Dominik’te 1-2 olup Burma (Myanmar)’da 3 civarındadır. Yapısında sıkça bulunabilen succinic asidin formulü ise COOH(H2)2COOH15 ÅŸeklindedir.
Turuncu, sarı, kırmızı, kahverengi, konyak rengi, bal rengi, altın rengi, kemik rengi, siyah, renksiz, mavi ve yeşil renklerde bulunabilir. Kehribarın 256 farklı renk tonu katalog haline getirilmiştir.[2]
Kehribar hafifçe ısıtılırsa reçine kokusu duyulur, 150 °C’ye kadar ısıtılırsa yumuÅŸar, 375 °C civarında ise parlak, dumanlı bir alevle, hoÅŸ bir çam reçinesi kokusu çıkararak yanar. Milattan önce 600’lü yıllarda Miletli Thales kehribarın yünlü kumaÅŸ, post gibi yüzeylere sürtüldüğünde kıvılcım çıkarttığını görmüş, sonra onun saç teli, saman, odun kıymığı gibi hafif maddeleri kendine çektiÄŸini gözlemiÅŸtir. Bu özellik 2000 yıl gizemini korumuÅŸ ancak 1600’lerde Dr. William Gilbert kehribarın manyetik özelliÄŸini araÅŸtırmış ve eski Yunan’da kehribarın ismi olan Elektrondan esinlenerek elektrik sözcüğünü ilk kullanan bilim adamı olmuÅŸtur.[3]
Kehribar Taş Yüzük
Tıpta ve diğer alanlarda kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]
Eskiden tıpta şöhrete ve epeyce kullanım alanına sahip olan amber bugün bu amaçla kullanılmaz. GeçmiÅŸte saflaÅŸtırılmış amber yağı isteri ve boÄŸmacada kullanılmıştır. Aynı zamanda ilkçaÄŸdan bu yana güzel koku imalatında da kullanılmıştır. Amber, Anadolu’da da yaygın olarak kullanılmaktadır. Amber mürekkep imalatında da kullanılmaktadır. Kehribar olarak da bilinmekte ve takı yapımında sıklıkla kullanılmaktadır.
Antik Romada çeşitli hastalıklara karşı (akıl hastalıkları) koruyucu olarak kullanılmıştır. Kehribar tozu ile bal karışımının boğaz, kulak ve göz rahatsızlıkları için, suyla içilen kehribar tozunun ise mide hastalıklarına iyi geldiği düşünülmekteydi. Türk bilim adamı İbni Sina, kehribarı birçok hastalığa ilaç olarak niteliyordu. Doğu ülkelerindeki inanışa göre, kehribar dumanı ruhu güçlendiriyor ve cesaret veriyordu.
Çin’de, succinic asit ve haÅŸhaÅŸdan yapılan ÅŸurup sakinleÅŸtirici ve aÄŸrı kesici olarak kullanılıyordu. Orta ÇaÄŸ’da, sarılığın iyileÅŸtirilmesi için kehribar taneleri taşınırdı. Vücut zayıflığına ve cildin saÄŸlıksız rengine bu sarı taşın sihirli güçlerinin engel olacağına inanılıyordu. DoÄŸumu çabuklaÅŸtırdığı, yılan ısırmalarına, diÅŸ aÄŸrısına, romatizmaya çare olduÄŸu düşünülüyordu. Oleum Succini (Kehribar yağı), balsamum succini (Kehribar balzamı), extractum succini (Kehribar ekstresi) o dönemlerde reçetelerde sık sık kullanılmıştır. Prusyalılarda böbrek taşı rahatsızlıkları için kehribar reçetelerini kullanmışlardır.
KEHRÄ°BAR YÃœZÃœK
Litvanya’da ölen kiÅŸinin ardından kehribar tütsü yakılarak, ÅŸeytani ruhların bedenden uzaklaÅŸmasına ve iyi ruhların çaÄŸrılmasına çalışılırdı. Yeni doÄŸan bebeklerin ise tütsülenerek hızlı büyüyüp yetiÅŸmesine, yeni evlilerin ise mutlu yaÅŸayıp, savaÅŸa giden erkeklerin zaferle dönmelerinin saÄŸlanmasına çalışılırdı. I. Dünya Savaşı’na kadar kehribar hala bazı hastalıkların tedavisinde kullanılmaktaydı. Votka ve kehribar parçalarından yapılan karışımın erkeklerde cinsel gücü arttırdığına inanılıyordu. II. Dünya Savaşı’na kadar, özellikle Almanya’da kehribar tesbihler bebeklerin üzerine konularak, diÅŸlerinin acısız ve güçlü çıkması saÄŸlanmaya çalışılırdı. Bugün Litvanya’da hala birçok kadın, parlatılmamış kehribardan yapılmış kolyelerle guatrdan korunmaya çalışırlar.[4]
