İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn. Allâhümme’cürnî fî musıybetî vahlüf lî hayran minhâ.
YÜZYİRMİBİN SALAVAT GÜCÜNDE BİR SALAVAT
YILDIZ KAYINCA OKUNACAK DUA
Mâşâellâhü lâ kuvvete illâ billâh.
İbni Mes’ud (r.a.) anlatıyor: “Yerinden kayan yıldıza bakmamak ve (bu duayı) okumakla emrolunduk.
YAÄžMUR DUASI
Elhamdü lillâhi rabbil âlemîn. Er rahmânir rahıym. Mâliki yevmid din. Lâ ilahe illallâhü yefalü mâ yüriyd. Allâhümme entellâhü lâ ilahe illâ entel ÄŸaniyytt ve nahnül fükarâü enzil aleynel ÄŸayse vec’al mâ enzelte lenâ kuvveten ve belâğan ilâ hıyn.
YANGIN GÖRÜLÜNCE YANGINA KARŞI OKUNACAK DUA
Allâhü ekber, Allâhü ekber, Lâ ilahe illallâhü vallAhü ekber, AllâhüI ekber ve lillâhil hamd.
YASİN SURESİ
Bismillâhirrahmânirrahıym.
Yâsîn (1) Vel kur’ânil hakiym (2) İnneke le minel murseliyn (3) Alâ sıratın müstekıym (4) Tenziylel aziyzir rahıym (5)1 A tünzira kavmen mâ ün zira âbâühüm fehüm ğâfilûn (6) Le kad hakkal kavili alâ ekserinim fehüm lâ yü’minûn (7) İnnâ cealnâ fî a’nûkıhim aÄŸlâlen fe hiye ilel ezkâni fehüm mukmehûn (8) Ve cealnâ min beyni eydîhim ÅŸedden ve min halfihim ÅŸedden fe aÄŸÅŸeynâhüm fehüm lâ yübsırûn (9) Ve sevâün aleyhim e enzertehüm em lem tünzirhüm lâ yü’minûn (10) İnnemâ tünziru menittebeaz zikra ve haÅŸiyer rahmâne bil ÄŸayb, fe beÅŸÅŸirhü bi maÄŸfiratin ve ecrin kerîm (11) İnnâ nahnü nuhyil mevta ve nektübü mâ kaddemû ve âsârahüm ve külle ÅŸey’in ahsaynâhü fî imâmin mübiyn. (*) Vadrib lehüm meselen ashâbel karyeh, iz câehel mürselûn (13) İz erselnâ ileyhimüsneyni fe kezzebûhümâ fe azzeznâ bi ÅŸalisin fe kâlû innâ ileyküm mürselûn (14) Kâlû mâ entüm illâ beÅŸerim mislünâ ve mâ enzeler rahmânü min ÅŸey’in in entüm illâ tekzibûn(15) Kâlû rabbünâ ya’lemü innâ ileyküm le mürselûn(16) Ve mâ aleynâ illel belâğul mübîn (17) Kâlû innâ tetayyarnâ biküm lein lem tentehû le nercümenneküm ve le yemessenneküm minnâ azâbün eliym (18) Kâlû tâiruküm meaküm ein zükkirtüm bel entüm kavmün müsrifûn (19) Ve câe min aksal medîneti racülün yes’â kale yâ kavmittebiul murseliyn (20) İttebiû men lâyes’elüküm ecran vehüm mühtedûn (21) Ve mâ liye lâ a’büdüllezî fetaranî ve ileyhi türceûn (22) E ettehızü min dûnihî âliheten in yüridnir rahmânü bi durrin lâ tuÄŸni annî ÅŸefâatühüm ÅŸey’en ve lâ yünkızûn (23) İnnî izen le fî dalâlin mübîn (24) İnnî âmentii bi rabbiküm fesmeûn (25) Kıyledhulil cenneh, kale yâ leyte kavmî ya’lemûn (26) Bimâ ÄŸafera lî rabbî ve cealenî minel mükramiyn (*) Ve mâ enzelnâ alâ kavmihî min ba’dihî min cündin mines semai ve mâ künnâ münziliyn (28) İn kânet illâ sayhaten vâhıdeten fe izâ hüm hâmidûn (29) Yâ hasraten alel ıbâd, mâ ye’tiyhim min rasûlin illâ kânû bihî yestehziûn (30) Elem yerav kem ehleknâ kablehüm minel kurûni ennehüm ileyhim lâ yarciûn(31) Ve in küllün lemmâ cemiy’un ledeynâ muhdarûn(32) Ve âyetül lehümül ardul meyteh, ahyeynâhâ ve ahracnâ minhâ habben feminhü ye’külûn (33) Ve cealnâ fiyhâ cennâtin min nahıylin vea’nâbin vefeccernâ fiyhâ minel uyun (34) Li ye’külû min semerini ve mâ amilethü eydiyhim, efelâ yeÅŸkürûn (35) Sübhânellezî halekal ezvâce küllehâ mimmâ tünbitül erdu ve min enfüsihim ve mimmâ lâ ya’lemûn (36) Ve âyetün lehümül leyi, neslehu minhün nehâra fe izâ hüm muzlimûn (37) VeÅŸ ÅŸemsü tecrî li müstekarrin lehâ, zâlike takdiyrul aziyzil aliym (38) Vel kamera kaddernâhü mcnâzile hattâ âde kel urcûnil kadiym (39) LeÅŸÅŸemsü yenbeğıy lehâ en tüdrikel kamera velel leylü sâbikun nehâr, ve küllün fî felekin yesbehûn. (*) Ve âyetün lehüm ennâ hamelnâ zürriyyetehüm fil fülkil meÅŸhûn (41) Ve halaknâ lehüm min mislihî mâ yarkebûn (42) Ve in neÅŸe’ nuÄŸrıkhüm felâ sariyha lehüm velâ hüm yünkazûn (43) İllâ rahmeten minnâ ve metâan ilâ hıyn (44) Ve izâ kıyle lehümüttekû mâ beyne eydîküm ve mâ halfeküm lealleküm türhamûn (45) Ve mâ te’tiyhim min âyetin min âyâti rabbihim illâ kânû anhâ mu’ridıyn (46) Ve izâ kıyle lehüm enfikû mimmâ razekakümüilâhü kâlelleziyne keferû lilleziyne âmenû enut’ımü men lev yeşâüllâhü et’ameh, in entüm illâ fî dalâlin mübîn (47) Ve yekûlûne metâ hâzel va’dü in küntüm sâdikıyn (48) Mâ yenzurûne illâ sayhaten vâhıdeten te’huzühüm vehüm yehıssımûn (49) Felâ yestetıy’ûne tavsıyeten ve lâ ilâ ehlihim yarciûn (50) Ve nüfiha fis sûri fe izâ hüm minel ecdâsi ilâ rabbihim yensilûn (51) Kâlû yâ veylenâ men beasenâ min merkadinâ, hazâ mâ veader rahmânü ve sadekal mürselûn (52) İn kânet illâ sayhaten vâhıdeten feizâ hüm cemiy’un ledeynâ muhdarûn (53) Fel yevme lâ tuzlemü nefsün ÅŸey’en velâ tüczevne illâ mâ küntüm ta’melûn (*) İnne ashâbel cennetil yevme fî ÅŸuÄŸulin fâkihûn (55) Hüm ve ezvâcühüm fî zılâlin alel erâiki müttekiûn (56) Lehüm fıyhâ fâkihetün ve lehüm mâ yeddeûn (57) Selâmün kavlen min rabbir rahıym (58) Vemtâzül yevme eyyühel mücrimûn (59) Elem a’hed ileyküm yâ benî âdeme en lâ ta’büdüş ÅŸeytân, innehû leküm adüvvün mübiyn (60) Ve enı’büdûnî, hazâ sırâtun müstekıym (61) Velekad edalle minküm cibillen kesiyrâ, efelem tekûnû ta’kılûn (62) Hâzihî cehennemülletî küntüm tûadûn (63) Islevhel yevme bimâ küntüm tekfurun (64) El yevme nahtimü alâ efvâhihim ve tükellimünâ eydiyhim ve teÅŸhedü ercülühüm bimâ kânû yeksibûn (65) Velev neşâü le tamesnâ alâ a’yünihim festebekus sırata fe ennâ yübsırûn (66) Velev neşâü le mesahnâhüm alâ mekânetihim femestetâû mudiyyen ve lâ yarciûn (67)Ve men nüammirhü nünekkishü fil halk, efelâ ya’kılûn (68) Ve mâ allemnâhüş şı’ra ve mâ yenbeğıy leh, in hüve illâ zikrun ve kur’ânün mübiyn (69) Li yünzira men kâne hayyen ve yehıkkal kavlü alel kâfirin (*) Evelem yerav ennâ haleknâ lehüm mimmâ amilet eydiynâ en’âmen fehüm lehâ mâlikûn (71) Ve zellelnâhâ lehüm feminhâ rakûbühüm ve minhâ ye’külûn (72) Ve lehüm fiyhâ menâfıu ve meşârib, efelâ yeÅŸkürûn (73) Vettehazû min dûnillâhi âliheten leallehüm yünsarûn (74) Lâ yestetıy’ûne nasrahüm ve hüm lehüm cündün muhdarûn (75) Felâ yahzünke kavlühüm, innâ na’lemü mâ yüsirrûne ve mâ yu’linûn (76) Evelem yeral inşâ nü ennâ haleknâhü min nutfetin fe izâ hüve hasıymün mübîn (77) Ve darabe lenâ meselen ve nesiye halkalı, kale men yuhyil ızâme ve hiye ramiym (78) Kul yuhyîhellezî enÅŸeehâ evvele merrah, ve hüve bi külli halkın aliym (79) Ellezî ceale leküm mineÅŸ ÅŸeceril ahdari naran fe izâ entüm minhü tûkıdûn (80) Eveleysellezî halekas semâvâti vel arda bi kadirin alâ en yahlüka mislehüm, belâ ve hüvel hallâkul aliym (81) İnnemâ emruhû izâ erâde ÅŸey’en en yekûle lehû kün fe yekûn (82) Fe sübhânellezî bi yedihî melckûtü külli ÅŸey’in ve ileyhi türceûn (*)
YASİN SURESİNDE SONRA OKUNACAK DUA
Ey vücudu ile mevcut, âsârı ile meÅŸhud olan Varlığının ezelde bidayeti, ebedde nihayeti bulunmayan ulu Allah!… Yâ Rab, yalnız sana kulluk ediyor, sadece senden yardım diliyoruz. Dergâhına el açan bu kullarını, iman ve Kur’an’dan ayırma yâ Rabbü… Sayısız nimetler içinde bulunuyor, Seni, gönlümüze koyduÄŸun nurla tanıyoruz. Bizi, bu nurdan mahrum bırakma yâ Rabbü… Sayılı nefeslerin biteceÄŸini, ömür kandilinin söneceÄŸini biliyor; ÅŸu âleme, inanmış olarak geldik, aynı imanla huzuruna dönmek istiyoruz. Kabul eyle yâ Rabbil… Divanıma açılan elleri boÅŸ çevirmem buyuruyor, dünya dolusu günahla gelseniz bağışlanmak için bana niyaz etseniz sizi bağışlarım diye ilan ediyorsun yâ Rab… Cân ügönülden bağışlanmak, rahmetinden payımızı almak istiyoruz. Bu lütfü bizden esirgeme yâ Rabbil… Zâtına lâyık ameller yapamadık. KulluÄŸumuzda sayısız kusurlar iÅŸledik. Rahmete açılan kapının, bu kapı olduÄŸunu öğrendik. Huzuruna bu sebepLe niyaza geldik. Bu kapıdan bizi boÅŸ döndürme yâ Rabbil… Af kapısının, tevbe edenlere açık olduÄŸunu ilan ediyor, muhtaç olan kullarım, dergâhımdan kovulmaz. ” huyuruyorsun, eli boÅŸ geldiÄŸimizi görüyor, muhtaç olduÄŸumuzu biliyorsun yâ Rab!… Ellerimizi semaya uzatmıyor, saray-ı lâ mekânına açıyoruz. Åžu makamda, Sen’den af bekliyoruz. Reddetme yâ Rabbü… Yâ Rabbi! “Åžayet kitabıma kulak vermez, habibimi dinlemezseniz, kısas yaparım. Yavrularınızla sizden intikam alırım. Sonra ah eder de inim inim inlersiniz. Ne yaptım da başıma bu haller geldi dersiniz. ZalimleÅŸerek sizi hiç dinlemeyen öz be öz çocuklarınıza “böyle hayırsız çıkacağını bilsem acaba sana hiç bakar mıydım? Hakaret yaÄŸan ÅŸu aÄŸzına meme tutar mıydım? ” diyerek feryat edersiniz. Sonra ıslah için çok dua edersiniz. Lakin, Mevlâ’dan hüsn-i kabul görmezsiniz. ” buyuruyorsun. Bize bu kısas yapılıyor. Evlatlarımız kimseyi dinlemiyor. Bir bardak suya bile onlara sözümüz geçmiyor. “İhtiyar mısın be adam. Kalk da suyunu kendin al” deniyor yâ Rab!… Gerçekten emirlerine kulak vermedik. Sonunda bu ağır cezaya mahkum edildik. Lakin bu cezanın ÅŸu anda bitmesini, yavrularımızın doÄŸru yola gitmesini niyaz ediyoruz. Bu arzumuzu kabul eyle yâ Rabbü… Senden baÅŸka gayesi olmayan, gece gündüz secde-i Rahman’dan ayrılmayan, yaptığı suçlar için can ü gönülden aÄŸlayan bu kullarını affet de öyle gönder yâ Rabbü OkuduÄŸumuz sure-i ÅŸeriflerden, çektiÄŸimiz kelime-i tevhid ve teÅŸbihlerden hasıl olan manayı, Mevlâmızın davetine uyarak eriÅŸilmez makamlara yücelen, Kâb-ı Kavseyn’de cemâl-i iİlâhi’yi gören,ümmetine büyük müjdelerle dönen aziz nebinin tertemiz ruhuna arzediyor, kendisinden ÅŸefaat talep ediyoruz. Kabul eyle yâ Rabbi! Adem Aleyhisselam ile baÅŸlayan, onunla habibin arasında kalan peygamberân-ı izamı da haberdar eyle yâ Rabbi! Hatibinin hanım/arıyla, çocuklarının onun asrında yaÅŸayıp da ondan feyz alanların cümlesine, dualarımızı duyur yâ Rabbi! Bu âleme mü’min getirdin, divanına kâfir olarak dönderme yâ Rabbi! Defter-i amalimizde bulunan ibadet varlığımızı, öz elinle yaktığın iman çerağımızı ÅŸeytan aleyhi! la’neye söndürtme yâ Rabbi! Özellikle, okuyanların ölmüşlerini rahmet deryalarına daldır yâ Rabbi! Ana babalarının kabirlerini ziyaretgah-ı Rahmet-i Rahman eyle yâ Rabbi! Cümlesini kevser ırmağında yıkanan “Gir cennetime ey kulum…” hitabına muhatap olan kullarından eyle yâ Rabbi! Onları kabir âleminin azabından, mahÅŸer meydanında gazabından, muhafaza eyle yâ Rabbi! Åžu anda burada bulunan cemaati sırat üzerinde, selâmete erenlerden, habibinle birlikte, cennete girenlerden evle yâ Rabbi! Bunların da ana ve babalarını, ahi ret âleminde bulunan yakınlarını bu ziyafet-i Kur’aniyyeden hissedar eyle yâ Rabbi! Kıyamet denen gün tecelli edince, binbir ayak bir pabuca girmiÅŸ, Alem-i Nâr bütün heybe tiyle karşımıza dikilmiÅŸ, “İnnehâ termiy bi ÅŸerarin kel kasr” ayet-i celilesinin hükmü yerine gelmiÅŸ, yani cehennem apartmanlar misali ateÅŸ gülleleriyle günahkarlar üzerine hücuma geçmiÅŸ, azgınlaÅŸan alem-i nâr “Ve tekûlü hel min meziyd” diyerek haykırıyor. “Alevimde yanacak baÅŸka günahkâr yok mu? ” diye feryâd ediyor. AÄŸustos ayında hararetinden kaçtığımız “aman, nasıl da yakıyor” diyerek sığınacak bir gölgelik aradığımız, güneÅŸ bütün ÅŸiddetiyle üzerimize yaklaÅŸmış, vücudumuzu tava içindeki yaÄŸ gibi eritmeye baÅŸlamış, bedendeki etler eriyerek ayak uçlarımızda toplanmış, iÅŸte o zaman, “Vemtâzül yevme eyyühel mücrimûn” sadası ortalığa yayılmış, “ey dünyada benim isteklerime uymayanlar, Habibimin getirdiklerine inanmayanlar!.. İşte böyle olanlar bugün onun civarından ayrılsın. Çevresinde sadece bana inananlar kalsın ” Hitab-ı ilâhisi kulakları çınlatmış yâ Rab! O anda cümlemizi, ” Yâ eyyetühen nefsül mutmeinneh” fermanına muhatap olan Habibinle birlikte cennet-i âlâyı bu lan kullarından eyle yâ Rabbi! Gözlerimiz perdelendiÄŸi, ÅŸu güzel dünya görünmez hale geldiÄŸi zaman gözlerimiz cennet-i âlâ, cemâl-i Muhammed Mustafa’ya nazır ve hayran, sağımızda hazreti Kur’an, göğsümüzde saÄŸlam iman, fikrimizde havf-ı Yezdan, dilimiz Kelime-i Tevhid’i bitirdiÄŸi an bunun nihayetinde çene kapamayı, bu güzel cümle ile huzura varmayı cümlemize nasib ü müyesser eyle yâ Rabbi! Yaptıkları amellerle haÅŸhaÅŸa olanları, kabirlerinde nâm u niÅŸanı kalmayanları,yavruları tarafından unutulmuÅŸ olanları da dualarımız sebebiyle rahmetinle yıkanan, günahlarından tümüyle kurtulan kullarından eyle yâ Rabbi! Dertlerine deva bekliyenlere, hastahane köşelerinde inleyenlere, Şâfî isminden ÅŸifalar ihsan eyle yâ Rabbi! Gönüllerimizden ihtirasları at, bizi sevdiklerinin arasına kat yâ Rabbi! OturduÄŸumuz yerlerden kalkmadan, ÅŸu topluluk buradan dağılmadan dilek ve dualarımızı kabul eyle yâ Rabbi! Bizi ihlasta zirveye ulaÅŸtır. Hac görevlerimizi hayırlısıyla yaptır yâ Rabbi! Namazdan niyazdan uzak kalan, fenalık yapmaktan zevk alan kullarını da ıslah eyle yâ Rabbi! Yavrularını terk ederek kaçanları, yuvalarından ayrı yaÅŸayanları lütfunla geri döndür yâ Rabbi! Bizi daima Sırat-ı Müstekıymin sadakat caddesinde koÅŸtur. Cümlemizi bağışla da gönüllerimizi coÅŸtur yâ Rabbi! OkuduÄŸumuz Yasin-i Åžerifin kabul olması, dualarımızın ana babalarımıza duyurulması, milletimizin birlik ve beraberlikten ayrılmaması ve ALLAH rızası için el-FATIHA!….
YASİN SURESİNİ OKUYANAN KİMSEYE YİRMİ HAC SEVABI VERİLİR
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Sure-i Yâsin’i okuyan kimseye yirmi nafile hac sevabı verilir”
“Her ÅŸeyin bir kalbi vardır. Kur’an’ın kalbi ise Sure-i Yâsin’dir. Yâsin’i bir defa okuyan kimseye içinde Yasin bulunmayan on hatim sevabı verilir.”
YASİN SURESİ OKUYANA KIYAMET GÜNÜ ŞEFAAT EDİLİR
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Kur’an’da bir sure vardır. Allah Teala katında ona aziz diye isim verilmiÅŸtir. O’nu okuyan ise Allah Teala yanında ÅŸerif diye çağırılır. O’nu okuyan kıyamet günü Rabia ve Mudar kabilelerinden daha çokları hakkında ÅŸefaat eder. O, Sure-i Yâsin’dir.”
* “Muhakkak ki Kur’an’da bir sure vardır. Kendisini çok okuyana ÅŸefaat eder. Dinleyen ise maÄŸfiret olunur. Dikkat edin o, Sure-i Yâsin’dir. Sure-i Yâsin’e Tevrat’ta muimme denilir.” Muimmenin ne demek olduÄŸu sorulduÄŸunda Resulü Ekrem şöyle buyurdu:
“Sahibine dünya ve ahiret hayrını umumileÅŸtirir, ondan ahiret korkularını giderir. Ve her hayırlı iÅŸini gaza eder. Kim onu okursa yirmi nafile hac stvabı verilir. Kim onu dinlerse sanki Allah yolunda bin dinar sadaka vermiÅŸ gibi ecre nail olur. Kim onu yazar da suyunu içerse içinden her çeÅŸit hastalığı çıkarır. İçine bin tane nur, bin yakin, bin rahmet, bin refet, bin hidayet girer. Ondan bütün hastalıklar ve sıkıntılar çıkarılır.”
YASİN SURESİNİN BAZI ESRARI HAKKINDA
Bismillâhirrahmânirrahıym.
Bismillâhillezî lâ ilahe illâ hüvel hayyül kayyûm. Bismillâhillezî lâ ilahe illâ hüve zül celâli vel ikram. Bismillâhillezî lâ yadurru measmihî ÅŸey’ün fil ardı ve lâ fis semâ’, ve hüves semiy’ul aliym. Allâhümme innî eûzü bike min ÅŸerri… (Burada zalim kimsenin ismi söylenir. ) duasını okur da ondan sonra zalimin yanına girerse, muhakkak surette onun ÅŸerrinden emin olur.
YASİN-İ ŞERİF YAZILIR DELİ OLANA SUYU İÇİRİLİRSE
* Sure-i Yasin yazılır da mecnun, meczup ve bunların başkalarına üç günden on güne kadar içirilirse, Allah Teala, Yasin hürmetine onlara şifa ihsan eder.
* Kim hastalıkları, illetleri ve aÄŸrıları için Sure-i Yasin ile birlikte Fâtiha’yı, Muavvizeteynleri ve Ayet’el-Kürsi’yi misk ve safranla yazar da yazıyı yaÄŸmur suyu ile imha edip “ÅŸifa niyeti ile içiyorum” diyerek içerse hiç şüphe yoktur ki Allah Teala ona ÅŸifa verir.
YASİN-İ ÅžERİF’İ ÖLMÜŞ KİMSENİN RUHU İÇİN OKUMAK
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Üzerine Sure-i Yasin okunan mevtanın azabı hafifler.”
“Her kim her cuma günü annesinin, babasının veya bunlardan birinin kabrini ziyaret eder de baÅŸucunda Sure-i Yâsin’i okursa okuduÄŸu her harfi adedince onlar maÄŸfiret edilir.”
“Kabristana giren kimse oradaki mevtaların üzerine Sure-i Yâsin’i okursa, Allah Teala okunan Yasin hürmetine onların azabını hafifletir. Okuyan kimseye de harflerinin adedi kadar ecir verilir.”
“Ölmek üzere bulunan bir hastanın yanında
Sure-i Yasin okunursa, okunan Yâsin’in her harfi için onar melek nazil olur. O üç bin harftir. Nazil olan melekler o kimsenin önüne saf saf olup onun için istiÄŸfar ederler. Sekarattaki bir mü’minin yanında Sure-i Yasin okunursa, cennet-i rıdvan’da cennet serabından içirmedikçe Azrail (a.s.) onun ruhunu almaz.”
YASİN-İ ÅžERİF’İ ÖLMEK ÜZERE BULUNAN KİMSEYE OKUMAK
“Sure-i Yâsin’i ölmek üzere bulunan kimsenin üzerine okuyun.”
“Sure-i Yasin ölümü yaklaÅŸan hastanın yanında okunursa Allah Teala onun can vermesini hafifletir.”
“Ölmek üzere bulunan kimsenin baÅŸucunda Sure-i Yasin okunursa Allah Teala ona ruhunu teslim etmesinde kolaylık verir.”
YASİN-İ ÅžERİF’İ CUMA GÜNLERİ OKUMANIN FAZİLETİNE DAİR
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Cuma geceleri Sure-i Yâsin’i okuyan kimse, maÄŸfireti ilâhiyyeye nail olduÄŸu halde sabahlar.”
“Cuma gecesi iki rekat namaz kılan, birinci rekatta Sure-i Yâsin’i, ikinci rekatta Sure-i Mülk’ü okuyan kimseye, her bir harfi için nur verilir. O nur kıyamet günü önünden gider. Amel defterini önünden alır. Cehennemden uzak olduÄŸuna dair kendisine bir beraat yazılır. Ehli beytinden yetmiÅŸ kimseye ÅŸefaat eder. Dikkat edin, bunda şüphe eden münafık olur.”
“Kim Sure-i Yâsin’i ve Sure-i Duhân’ı cuma geceleri okursa, maÄŸfiret olunduÄŸu halde sabahlar.”
YASİN-İ ÅžERİF’İ HER GECE OKUMANIN FAZİLETİNE DAİR
Resulü Ekrem (s.a.v.) buyurdu:
“Her gece Sure-i Yâsin’i okuyan kimse muhakkak surette ÅŸehit olarak ölür.”
“Allah Teala’nın rızası için geceleyin Yâsin’i okuyan kimse affolunur.”
“Sure-i Yâsin’i geceleri okuyan kimseye Kur’an’ı yedi defa okumuÅŸ gibi ecir verilir. “
YASİN-İ ÅžERİF’İ OKUYANIN DUASI KABUL EDİLİR
Cenabı Peygamber (s.a.v.) buyurdu:
“Her kim Sure-i Yâsin’i, “iz câehel mürselûn”
ayetine kadar okur da bu ayetin sonunda dua ederse
duası kabul olunur.”
“Yasin” kelime-i ÅŸerifi yedi, yirmibir veya kırk bir defa tekrarlanarak okunursa, okuyan kimsenin onun tesirini görmesinde hiç ÅŸek ve şüphe yoktur. Muhakkak Cenabı Ecelli ve Alâ lütfü ve keremi ile o kimsenin hacetini ihsan eder.
YASİN-İ ÅžERİF’İ YANLIZ ALLAH RIZASI İÇİN OKUMAK
Resulü Ekrem (s.a.v.) buyurdu.
“Sure-i Yasin, Kur’an’ın kalbidir. Ancak onu Allah Teala’nın rızasını talep ederek ve ahireti isteyerek okuyan maÄŸfiret olunur. Onu ölmüşlerinize okuyunuz.”
“Ümmetimden her müslümanın kalbinde Sure-i Yasin bulunmasını severim.”
“Geceleri Allah Teala’nın rızası için Sure-i Yâsin’i okuyan kimsenin kul hakkından baÅŸka bütün günahları affedilir.”
“Bana ve ümmetime Sure-i Yasin, Ayet’el-Kürsi ve İhlâs surelerini ikram eden Rabbime hamd ederim.”
YASİN-İ ÅžERİF’İN FAZİLETİNE DAİR HADİS-İ ÅžERİFLER
Resulü Ekrem (s.a.v.) Sure-i Yasin hakkında şöyle buyuruyor:
“Yasin, Kur’an’ın kalbidir. Muhakkak o, bütün dertlere ÅŸifadır.”
“Geceleri Yâsin’i okumak, sanki Kur’an’ı yedi defa hatmetmek gibidir.”
“Yasin ne niyet için okunursa, o ÅŸey meydana gelir.”
* Sabah ve akşamları okunması daha tesirlidir. Kırk bir Yasin ne niyet için okunursa, okuyan kimsenin muradı derhal hasıl olur. Bu kırk bir Yasin yedi güne bölünerek sabah namazlarından sonra okunursa daha tesirli olur.
* Yasin suresi, kendisini okumayı vird haline getiren bir kimseye dünya ve ahiret için hayırlı olan her şeyi ikram eder. Dünya ile ilgili bütün sıkıntıları bu sureyi okumakla yok olur.
YASİN-İ ŞERİFİN MANASI
Mekke döneminde inmiştir. 83 ayettir.
Rahman ve Rahıym olan Allah’ın adıyla…
(1) Yasin.
(2) O hikmet dolu Kur’an’a yemin ederim ki,
(3) Habibim sen, hiç şüphesiz Hakk tarafından gönderilen peygamberlerdensin.
(4) Dosdoğru bir yol üzerindesin.
(5) Bu Kur’an yegâne galib, çok esirgeyici Allah’ın indirdiÄŸi bir kitaptır.
(6) Bunun hikmeti de yakın ataları azab ile korkutulmamış, bu yüzden kendileri gaflet içinde kalmış olan bir kavmi onunla korkutmandır.
(7) Andolsun ki bunların çoğunun üzerine o söz hak olmuştur. Artık bunlar iman etmezler
(8) Hakikat, biz onların boyunlarına öyle kelepçeler geçirdik ki bunlar çenelerine kadar dayandı. Şimdi onlar, kafaları ve burunları yukarı kaldırılmış haldedirler.
(9) Biz hem önlerinden bir sed, hem arkalarından bir sed çektik. Böylece onları sarıverdik. Artık görmezler.
(10) Onları azab ile ha korkutmuşsunuz, ha korkutmamışsınız onlarca birdir, iman etmezler.
(11) Sen ancak o zikre uyan ve çok esirgeyici Allah’a görmeden, büyük saygı gösteren kimseleri inzar edeceksin. İşte sen onları hem maÄŸfiretle, hem çok ÅŸerefli mükafatla müjdele.
(12) Hakikat, ölüleri biz diriltiriz biz. Önden gönderdikleri şeyleri ve bıraktıkları eserleri de biz yazarız. Zaten biz her şeyi apaçık bir kitapda yazıp saymışızdır.
(13) Onlara o şehir yaranını misal getir. Hani oraya elçiler gelmişti.
(14) Biz o zaman kendilerine iki elçigöndermiÅŸtik de onları tekzib etmiÅŸlerdi. Biz de bir üçüncü ile bunları takviye etmiÅŸdik de “Hakikat, biz
size gönderilmiÅŸ elçileriz.” demiÅŸlerdi.
(15) Onlar: “Siz, dediler, bizim gibi insandan baÅŸka kimseler deÄŸilsiniz . Hem Rahman hiçbir ÅŸey indirmemiÅŸtir. Siz yalan söyler kimselerden baÅŸkası deÄŸilsiniz.”
(16) Elçiler şöyle dediler: “Rabbimiz biliyor ki hakikaten size gönderilmiÅŸ elçileriz.”
(17) “Bizim üzerimize düşen vazife apaçık tebliÄŸden baÅŸkası deÄŸildir.”
(18) Dediler: “DoÄŸrusu biz sizin yüzünüzden uÄŸursuzlandık. EÄŸer vazgeçmezseniz, andolsun, sizi mutlak taÅŸlarız. Bizden size muhakkak acıklı bir iÅŸkence de dokunur.”
(19) Onlar da dediler ki: “Sizin uÄŸursuzluÄŸunuz, kendi beraberinizdedir. Size nasihat edilseniz de, öyle mi? Hayır, siz haddi aşıp taÅŸanlar güruhusunuz.”
(20)O ÅŸehrin en uç kenarından koÅŸarak bir adam geldi: “Ey kavmim, uyun o gönderilmiÅŸ olanlara.” dedi.
(21) “Uyun, sizden hiçbir ücret istemeyen o kimselere. Onlar hidayete ermiÅŸ zatlardır.”
(22) “Ben, beni yaratana neden kulluk etmeyecek misim? Siz hepiniz ancak O’na döndürülüp götürüleceksiniz.”
(23) “Ben, O’ndan baÅŸka tanrılar edinir miyim? EÄŸer o çok esirgeyici Allah bana bir zarar yapmak dilerse onların iddia ettiÄŸiniz ÅŸefaati bana hiçbir ÅŸeyle faide vermez. Onlar beni asla kurtaramazlar.”
(24) Şüphesiz ben o takdirde mutlak apaçık bir sapıklık içindeyim demektir.”
(25) “Gerçek, ben Rabbinize iman ettim. İşte bunu benden duyun.”
(26) Ona: “Gir cennete” denildi. O da: “Ne olurdu” dedi, “kavmim bilselerdi.”
(27) “Rabbimin beni yarlığadığını, beni
cennetle ikram edilenlerden kıldığını.”
(28) Ondan sonra kavmin üzerine gökden hiçbir ordu indirmedik, indirecek de değildik.
(29) Onların yalanlanması yahut ukubeti bir tek sayhadan başka bir şeyle değildi. Artık hemen sönüp gidiverenler oldular.
(30) Ey kulların üzerine çöken büyük hasret ve nedamet, hazır ol! Çünkü onlar kendilerine herhangi bir peygamber ve elçi gelmeye dursun, ille onunla alay ederlerdi.
(31) Kendilerinden evvel nice nesilleri helak ettiğimizi, bunlann bir daha onlara dönmez ümmetler olduklarını müşrikler görür gibi bilmediler mi?
(32) Onların hepsi de, muhakkak, toptan bizim huzurumuza getirilmiştir, getirileceklerdir.
(33) Ölü toprak -ki biz onu canlandırdık. İçinden taneler çıkardık da ondan yiyip duruyorlar-onlar için bir ibret, bir delildir.
(34) Biz orada hurmalıklardan, üzüm
bağlarından nice bostanlar yaptık. İçlerinde
pınarlardan nicesini fışkırttık.
(35) Allah’ın yarattığı mahsulden ve kendi ellerinin yaptıklarından yemeleri için. Hala şükretmeyecekler mi?
(36) Yerin bitirmekte olduÄŸu ÅŸeylerden, insanların kendilerinden ve daha bilemeyecekleri nice ÅŸeylerden bütün çiftleri yaratan Allah’ın ÅŸanı ne kadar yücedir, münezzehtir.
(37) Gece de onlar için bir ayettir. Biz. ondan gündüzü sıyırıp çıkarırız. Bir de bakarlar ki karanlığa girmişlerdir onlar.
(38) GüneÅŸ de ilahi bir ayettir ki kendi karargahında, mahrekinde aleddevam seyr ve cereyan etmektedir. Bu, mutlak galip, her ÅŸeyi hakkıyla bilenAllah’ın takdiridir.
(39) Ay’a gelince: O eski hurma salkımının eÄŸri çöpü gibi bir hale dönmüştür, döner.
(40) Ne güneşin aya erişip çatması, ne de gecenin gündüzü geçmiş olması gerekmez. Ecramdan hepsi de ayrı ayrı birer felekte yüzerler.
(41) Onlar için bir ayet ve ibret de bizim, onların zürriyetlerini o dopdolu gemilerde taşımış olmamızdır.
(42) Ve kendilerine bunun gibi binecekleri nice şeyleri yaratmış bulunmamızdır.
(43) Eğer dilersek onları suda boğarız. O surette kendileri için bir kurtarıcı da yoktur, onlar kurtarılamazlar da.
(44) MeÄŸer ki bizden bir esirgeme ve daha bir zamana kadar yaÅŸatma mukadder ola.
(45) Onlara: “Önünüzdekinden de,
arkanızdakinden de sakının. Ta ki esirgenesiniz.”
denildiği zaman yüz çevirdiler.
(46) Onlara Rablerinin ayetlerinden herhangi bir ayet gelmeye dursun, ille ondan yüz çeviricidirler.
(47) Onlara: “Allah’ın sizi rızıklandırdığı ÅŸeylerden hayra harcayın.” denilince o küfredenler, iman edenlere şöyle dediler:
“Allah’ın, dileseydi, yedireceÄŸi kimseye biz mi yedirecek misiz? Siz apaçık bir sapıklıkta bulunanlardan baÅŸkaları deÄŸilsiniz.”
(48) “Siz doÄŸru söyleyenlersiniz, bu tehdidin
tahakkuku ne zaman, söyleyin?” derler.
(49) Onlar birbiriyle itişip dururlarken kendilerini yakalayacak bir tek sayhadan başkasınıgözetmezler.
(50) İşte o vakit ailelerine dahi dönecek halde değildirler.
(51) Sur’a üfürülmüştür. Artık bakarsın ki onlar kabirlerinden kalkıp Rablerine doÄŸru koÅŸup gidiyorlar.
(52) O zaman şöyle demiÅŸlerdir: “Eyvah bize, uyuduÄŸumuz yerden bizi kim kaldırdı? Bu diriliÅŸ çok esirgeyici Allah’ın va’d ettiÄŸi ÅŸey. Gönderilen peygamberler meÄŸer doÄŸru söylemiÅŸler.”
(53) Bu, bir tek sayhadan başkası değildir. Artık onlar toptan ve derhal izharen önümüze getirilmişlerdir.
(54) İşte bu gün kimseye hiçbir şeyle haksızlık edilmez. Siz de yapar olduğunuzdan başkasıyla mukabele görmezsiniz.
(55) Şüphe yok ki bu gün cennet yaranı mesrur-u handan bir zevk ve eğlence içindedirler.
(56) Kendileri de, zevceleri de cennet gölgelerindedirler. Tahtlarının üstüne kurulup dayanmışlardır.
(57) Orada taze yemişler, onların temenni edecekleri her şey onlarındır.
(58) Çok esirgeyici Rabblerinden bir selam vardır.
(59) “Ey günahkarlar, bu gün siz bir tarafa ayrılın!”
(60-61) Ey ademoÄŸulları, “Åžeytana tapmayın. Çünkü o, sizin için Rabbinizden ayıran bir düşmandır.Bana ibadet edin. İşte dosdoÄŸru yol budur” diye size emretmedim mi?” buyuracaktır.
(62) Andolsun ki şeytan sizden bir çok halkı saptırmışdı. O vakit neye akıl etmiyordunuz?
(63) İşte bu, öteden beri tehdit edilegeldiğiniz Cehennemdir.
(64) Küfür ve inkarda ısrar edişinize mukabil girin oraya.
(65) O gün ağızlarının üstüne mühür basarız. Ne irtikab ediyor idiyseler bize elleri söyler, ayakları ve diğer uzuvları da şahitlik eder.
(66) Eğer dileseydik onları gözlerinin üzerinden silme kör yapardık da yolda koşuşup didişip kalırlardı. Artık nasıl göreceklerdir?
(67) Yine dileseydik onları oldukları yerde suratlarını değiştirip bambaşka çirkin bir mahiyette getirirdik de ne ileri gitmeye ne geri dönüp gelmeye güçleri yetmezdi.
(68) Kime uzun ömür veriyorsak onun yaratılışını baş aşağı ediyoruz. Buna da akılları ermiyor mu?
(69) Biz ona ÅŸiir öğretmedik. Bu ona yakışmaz da. Onun getirdiÄŸi kitap bir öğütten ve hükümleri açıklayan bir Kur’an’dan baÅŸkası deÄŸildir.
(70) Diri olan kimseleri uyarsın ve kâfirler cezayı hak etsinler diye.
(71) Şunu görmediler mi ki, biz onlar için kudretimizin meydana getirdiklerinden bir takımdavarlar yaratmışız da, onlara sahip bulunuyorlar.
(72) Biz onları kendilerine müsahhar kıldık. İşte binecekleri bunlardan, yiyecekleri bunlardandır.
(73) Bunlarda kendileri için daha nice menfaatler ve içecekler vardır. Hâlâ şükretmezler mi?
(74) Onlar Allah’ı bırakıp güya kendileri yardıma mazhar edilecekleri ümidiyle baÅŸka mabudlar edindiler.
(75) Ki bunlar onlara asla yardım edemezler. Bilakis kendileri bunlar için hazırlanmış bir sürü avaredir.
(76) O halde Habibim, onların lafı seni üzmesin. Şüphe yok ki biz onların neler gizlemekte olduklarını, neler açıklayageldiklerini biliyoruz.
(77) İnsan, kendisini bir nutfeden yarattığımızı görür gibi bilmedi mi ki şimdi o, açıktan açığa müfrit bir düşman kesilmektedir.
(78) O, kendi yaratılışım unutarak bize bir misal getirdi. “Bu çürümüş kemiklere kim can verecekmiÅŸ?” dedi.
(79) Habibim de ki. “Onları ilk defa yaratan d iri İtecektir. O, her yaratmayı hakkıyla bilendir.”
(80) O, yemyeşil bir ağaçtan sizin için bir ateş çıkarandır. İşte bakın ateşi ondan çakıp alıyorsunuz.
(81) Gökleri ve yeri yaratan Allah, onlar gibisini yaratmaya kadir değil midir? Elbette kadirdir. O, bütün kainatı yaratandır. Her şeyi hakkıyla bilendir.
(82) O’nun emri bir ÅŸeyi dilediÄŸi zaman, ona ancak “0l” demesi yeter. O da oluverir.
(83) Demek her ÅŸeyin mülkü, tasarrufu ve kudreti kendi elinde bulunan Allah’ın ÅŸanı ne kadar yücedir, münezzehtir. Siz ancak O’na döndürülüp götürüleceksiniz.
YASİN-İ ÅžERİF’TE YİRMİ BEREKET OLDUÄžUNA DAİR
Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor: “Yâ Ali, Sure-i Yâsin’e devam et. Muhakkak onda yirmi bereket vardır:
1- Aç okursa doyar.
2- Susuz okursa suya kanar.
3- Çıplak okursa giydirilir.
4- Bekar okursa evlendirilir.
5- Korkan okursa korktuÄŸundan emin olur.
6- Hasta okursa iyileÅŸir.
7- Hapiste olan, kurtulur.
8- Misafir okursa, yolculuğunda yardım edilir.
9- Bir ÅŸey kaybeden okursa, kaybettiÄŸi ÅŸeyi bulur.
10- Sıkıntı ve kederli kimse okursa, sıkıntı ve
kederden kurtulur.”
YATARKEN VE KALKERKEN OKUNACAK DUALAR
YEDİYÜZ BİN DEFA SALAVATI ŞERİFE OKUMA DEĞERİNDE
Allâhümme salli alâ seyyidinâ muhammedin adede mâ fî ılmillâhi salâten dâimeten bi devâmi mülkillâh.
“Allah’ım, Efendimiz Muhammed’e senin ilminde bulunanlar sayısınca ve mülkün devam ettiÄŸi sürece salat ve selam eyle!”
* Bu salavat-ı şerifeyi bir defa okumak, yedi yüz bin salavat-ı şerife okuma fazilet ve değerindedir.
* Cuma günleri biner defa okuyan, iki cihan saadetini elde eder.
* Peygamber (s.a.v.)’e salat ü selam getirmek, aynı zamanda cennette onunla buluÅŸup sohbet etmeyi saÄŸlar.
YEMEĞİ ÖNÜNE ÖNÜNE GETİRİLEN KİMSENİN OKUYACAĞI DUA
Allâhümme bârik lenâ fiymâ rezaktenâ ve kınâ azâben nâr. Bismillah.
YENİ DOĞAN ÇOCUĞUN KULAĞINA EZAN OKUMAK
Resulü Ekrem (s.a.v.) buyurdu:
“Kimin çocuÄŸu olur da saÄŸ kulağına ezan okur, sol kulağına da kamet getirirse ümmü sıbyan hastalığından emin olur.”
YENİ ELBİSE GİYEN BİRİNE YAPILACAK DUA
İlbes cedîden ve ış hamiden ve müt şehiyden seıydâ.
YENİ ELBİSE VEYA AYYAKKABI GİYERKEN OKUNACAK DUA
Allâhümme lekel hamdü ente kesevtenîhi es’elüke hayrahû ve hayra mâ sunia lehû ve eûzü bike min ÅŸerrihî ve ÅŸerri mâ sunia leh.
YETMİŞ BİN MELEK BİN SABAH SEVAP YAZAR
Cezallâhü annâ muhammeden mâ hüve ehlüh.
“Allah Teala Muhammed’i bizim adımıza mükafatlandırsın ki o zaten buna ehildir!”
*Efendimiz (s.a.v.):
“Kim bu salavatı bir defa okursa yetmiÅŸ bin yazıcı melek bin sabah sevabını yazmaktan yorulurlar.” buyurdu.
YETMİŞBİN SALAVAT GÜCÜNDE DİĞER BİR SALAVAT
Allâhümme salli alâ efdali ıbâdike min halkıke ve safvetike min enbiyâikez zâtil mükemmeleh. Ver rahmeti! murseletil müfaddaleh. Seyyidinâ ve nebiyyinâ muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ve vârisîhi ve hızbihî ecmeıyn. Mil’es semâvâti ve mil’el eradıyn. Küllemâ zekerakez zâkirûn. Ve küllemâ ÄŸafele an zikrihil ğâfilûn.
YETMİŞBİN SALVAT-I ŞERİFE GÜCÜNDE BİR SALAVAT
Allâhümme salli ve sellim ve bârik alâ seyyidinâ muhammedin ve alâ âlihî adede kemâlillâhi ve kemâ yeliyku bi kemâlih.
YOLCULUĞA ÇIKMAYI İSTEYENİN OKUYACAĞI DUA
Resulüllah (s.a.v.) Efendimiz buyurdu:
“Sefere çıkmayı murad eden kimse, ailesinin yanında kılacağı iki rekat namazdan daha hayırlı bir halife bırakmamıştır.”
Kılınan bu namazın birinci rekatında Fatiha’dan sonra Sure-i Kâfirun’u, ikinci rekatında Sure-i İhlâs’ı okumak müstehaptır. Namazı kılan kimse evinden çıkmadan Ayet’el-Kürsi’yi okursa, evine dönene kadar hiçbir ÅŸey ona zarar veremez.
Sure-i KureyÅŸ’i okumak dahi müstehaptır.Aynı zamanda evine dönene kadar Cenabı Hakk’ın muhafazası altındadır.
YOLCUNUN BİR YERDE KONAKLAMASINDA OKUYACAĞI DUA
Eûzü bi kelimâtillâhit tâmmâti min şerri mâ halak.
YOLCUNUN EVİNE GİRERKEN OKUYACAĞI DUA
Tevben tevben li rabbinâ evben lâ yüğâdiru havbâ.
Manası: Ya Rabbi! Zat-ı Ecelli Ala’ndan tevbemizi kabul etmeni diliyoruz. O, (tevbe edende) hiç günah bırakmaz. Rabbimiz’in inayeti ile seferden döndük.
”Resulü Kibriya Efendimiz seferden dönüp de evine girdiÄŸi vakit(bu duayı)okurlardı”
YOLCUNUN MEMLEKETİNE DÖNÜŞÜNDE OKUYACAĞI DUA
Ayibûne tâibûne âbidûne li rabbinâ hâmidûn.
Manası:
Günahlarımıza tevbe ederek, Rabbimize ibadet ederek ve Zat-ı Ecelli Ala’sına tevbe ettiÄŸimiz halde seferden dönüyoruz. “
Enes (r.a.) anlatıyor:
“Resulü Ekrem (s.a.v.) ile bir seferden dönmüştük. Medine-i Münevvere’yi görünce, Resulü Ekrem (bu duayı) okuya okuya Medine-i Münevvere’ye geldik.”
YOLCUNUN YOKUŞ ÇIKARKEN VE İNERKEN OKUYACAĞI DUA
Ashabı kiram diyorlar ki:
Biz yukarı çıkarken tekbir getirir,inerken tespih ederdik.
YUNUS A.S DUASI
Lâ ilahe illâ ente sübhâneke innî küntü minez zâlimiyn.
YUSUF A.S DUASI
Yusuf (a.s.) Allah Teala’ya şöyle niyazda bulunmuÅŸtu:
Rabbim! Zindan bana bunların davet edegeldikleri ÅŸeyi irtikap etmekten daha sevgilidir. EÄŸer sen bunların tuzaklarını benden döndürmezsen belki onlara meyleder, cahillerden olurum. “
Allah Teala Yusuf (a.s.)’ın yaptığı bu duayı kabul etti ve:
“Rabbi onun (Yusuf un) duasını kabul etti ve onların tuzaklarını kendisinden savdı. “
YUSUF SURESİNİN FAZİLETİNE DAİR HADİS-İ ŞERİFLER
“Sure-i Yusufu hizmetçilerinize öğretiniz. Muhakkak onu hangi müslüman okursa, yahut evladlarına, ehline veya hizmetçilerine öğretirse, Allah Teala onun sekerat-ı mevtini kolaylaÅŸtırır ve ona o kadar iman kuvveti verir ki, o kiÅŸi hiçbir müslümana karşı hased etmez.”
SEVİLMEYEN BİR ŞEY GÖRÜLDÜĞÜNDE OKUNACAK DUA
SOFRA DUASI
Resulüllah (s.a.v.) buyurdu:
“Bir adam evine girdiÄŸi vakit ve yemek yerken Allah Teala’yı anarsa ÅŸeytan, avanelerine: “Burada sizin için bannacak yer ve yiyecek yemek yoktur.” der.
SOKAK VE PAZARA ÇIKAN KİMSENİN OKUYACAĞI DUA
Lâ ilahe illallâhü vahdehû lâ ÅŸeriyke leh, lehül mülkü ve lehül hamdü yuhyî ve yümiy tü ve hüve hayyün lâ yemûtü bi yedihil hayru ve hüve alâ külli ÅŸey’in kadiyr.
SU İÇTİKTEN SONRA OKUNACAK DUA
İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn. Allâhümme’cürnî fî musıybetî vahlüf lî hayran minhâ.
YÜZYİRMİBİN SALAVAT GÜCÜNDE BİR SALAVAT
YILDIZ KAYINCA OKUNACAK DUA
Mâşâellâhü lâ kuvvete illâ billâh.
İbni Mes’ud (r.a.) anlatıyor: “Yerinden kayan yıldıza bakmamak ve (bu duayı) okumakla emrolunduk.
YAÄžMUR DUASI
Elhamdü lillâhi rabbil âlemîn. Er rahmânir rahıym. Mâliki yevmid din. Lâ ilahe illallâhü yefalü mâ yüriyd. Allâhümme entellâhü lâ ilahe illâ entel ÄŸaniyytt ve nahnül fükarâü enzil aleynel ÄŸayse vec’al mâ enzelte lenâ kuvveten ve belâğan ilâ hıyn.
YANGIN GÖRÜLÜNCE YANGINA KARŞI OKUNACAK DUA
Allâhü ekber, Allâhü ekber, Lâ ilahe illallâhü vallAhü ekber, AllâhüI ekber ve lillâhil hamd.
YASİN SURESİ
Bismillâhirrahmânirrahıym.
Yâsîn (1) Vel kur’ânil hakiym (2) İnneke le minel murseliyn (3) Alâ sıratın müstekıym (4) Tenziylel aziyzir rahıym (5)1 A tünzira kavmen mâ ün zira âbâühüm fehüm ğâfilûn (6) Le kad hakkal kavili alâ ekserinim fehüm lâ yü’minûn (7) İnnâ cealnâ fî a’nûkıhim aÄŸlâlen fe hiye ilel ezkâni fehüm mukmehûn (8) Ve cealnâ min beyni eydîhim ÅŸedden ve min halfihim ÅŸedden fe aÄŸÅŸeynâhüm fehüm lâ yübsırûn (9) Ve sevâün aleyhim e enzertehüm em lem tünzirhüm lâ yü’minûn (10) İnnemâ tünziru menittebeaz zikra ve haÅŸiyer rahmâne bil ÄŸayb, fe beÅŸÅŸirhü bi maÄŸfiratin ve ecrin kerîm (11) İnnâ nahnü nuhyil mevta ve nektübü mâ kaddemû ve âsârahüm ve külle ÅŸey’in ahsaynâhü fî imâmin mübiyn. (*) Vadrib lehüm meselen ashâbel karyeh, iz câehel mürselûn (13) İz erselnâ ileyhimüsneyni fe kezzebûhümâ fe azzeznâ bi ÅŸalisin fe kâlû innâ ileyküm mürselûn (14) Kâlû mâ entüm illâ beÅŸerim mislünâ ve mâ enzeler rahmânü min ÅŸey’in in entüm illâ tekzibûn(15) Kâlû rabbünâ ya’lemü innâ ileyküm le mürselûn(16) Ve mâ aleynâ illel belâğul mübîn (17) Kâlû innâ tetayyarnâ biküm lein lem tentehû le nercümenneküm ve le yemessenneküm minnâ azâbün eliym (18) Kâlû tâiruküm meaküm ein zükkirtüm bel entüm kavmün müsrifûn (19) Ve câe min aksal medîneti racülün yes’â kale yâ kavmittebiul murseliyn (20) İttebiû men lâyes’elüküm ecran vehüm mühtedûn (21) Ve mâ liye lâ a’büdüllezî fetaranî ve ileyhi türceûn (22) E ettehızü min dûnihî âliheten in yüridnir rahmânü bi durrin lâ tuÄŸni annî ÅŸefâatühüm ÅŸey’en ve lâ yünkızûn (23) İnnî izen le fî dalâlin mübîn (24) İnnî âmentii bi rabbiküm fesmeûn (25) Kıyledhulil cenneh, kale yâ leyte kavmî ya’lemûn (26) Bimâ ÄŸafera lî rabbî ve cealenî minel mükramiyn (*) Ve mâ enzelnâ alâ kavmihî min ba’dihî min cündin mines semai ve mâ künnâ münziliyn (28) İn kânet illâ sayhaten vâhıdeten fe izâ hüm hâmidûn (29) Yâ hasraten alel ıbâd, mâ ye’tiyhim min rasûlin illâ kânû bihî yestehziûn (30) Elem yerav kem ehleknâ kablehüm minel kurûni ennehüm ileyhim lâ yarciûn(31) Ve in küllün lemmâ cemiy’un ledeynâ muhdarûn(32) Ve âyetül lehümül ardul meyteh, ahyeynâhâ ve ahracnâ minhâ habben feminhü ye’külûn (33) Ve cealnâ fiyhâ cennâtin min nahıylin vea’nâbin vefeccernâ fiyhâ minel uyun (34) Li ye’külû min semerini ve mâ amilethü eydiyhim, efelâ yeÅŸkürûn (35) Sübhânellezî halekal ezvâce küllehâ mimmâ tünbitül erdu ve min enfüsihim ve mimmâ lâ ya’lemûn (36) Ve âyetün lehümül leyi, neslehu minhün nehâra fe izâ hüm muzlimûn (37) VeÅŸ ÅŸemsü tecrî li müstekarrin lehâ, zâlike takdiyrul aziyzil aliym (38) Vel kamera kaddernâhü mcnâzile hattâ âde kel urcûnil kadiym (39) LeÅŸÅŸemsü yenbeğıy lehâ en tüdrikel kamera velel leylü sâbikun nehâr, ve küllün fî felekin yesbehûn. (*) Ve âyetün lehüm ennâ hamelnâ zürriyyetehüm fil fülkil meÅŸhûn (41) Ve halaknâ lehüm min mislihî mâ yarkebûn (42) Ve in neÅŸe’ nuÄŸrıkhüm felâ sariyha lehüm velâ hüm yünkazûn (43) İllâ rahmeten minnâ ve metâan ilâ hıyn (44) Ve izâ kıyle lehümüttekû mâ beyne eydîküm ve mâ halfeküm lealleküm türhamûn (45) Ve mâ te’tiyhim min âyetin min âyâti rabbihim illâ kânû anhâ mu’ridıyn (46) Ve izâ kıyle lehüm enfikû mimmâ razekakümüilâhü kâlelleziyne keferû lilleziyne âmenû enut’ımü men lev yeşâüllâhü et’ameh, in entüm illâ fî dalâlin mübîn (47) Ve yekûlûne metâ hâzel va’dü in küntüm sâdikıyn (48) Mâ yenzurûne illâ sayhaten vâhıdeten te’huzühüm vehüm yehıssımûn (49) Felâ yestetıy’ûne tavsıyeten ve lâ ilâ ehlihim yarciûn (50) Ve nüfiha fis sûri fe izâ hüm minel ecdâsi ilâ rabbihim yensilûn (51) Kâlû yâ veylenâ men beasenâ min merkadinâ, hazâ mâ veader rahmânü ve sadekal mürselûn (52) İn kânet illâ sayhaten vâhıdeten feizâ hüm cemiy’un ledeynâ muhdarûn (53) Fel yevme lâ tuzlemü nefsün ÅŸey’en velâ tüczevne illâ mâ küntüm ta’melûn (*) İnne ashâbel cennetil yevme fî ÅŸuÄŸulin fâkihûn (55) Hüm ve ezvâcühüm fî zılâlin alel erâiki müttekiûn (56) Lehüm fıyhâ fâkihetün ve lehüm mâ yeddeûn (57) Selâmün kavlen min rabbir rahıym (58) Vemtâzül yevme eyyühel mücrimûn (59) Elem a’hed ileyküm yâ benî âdeme en lâ ta’büdüş ÅŸeytân, innehû leküm adüvvün mübiyn (60) Ve enı’büdûnî, hazâ sırâtun müstekıym (61) Velekad edalle minküm cibillen kesiyrâ, efelem tekûnû ta’kılûn (62) Hâzihî cehennemülletî küntüm tûadûn (63) Islevhel yevme bimâ küntüm tekfurun (64) El yevme nahtimü alâ efvâhihim ve tükellimünâ eydiyhim ve teÅŸhedü ercülühüm bimâ kânû yeksibûn (65) Velev neşâü le tamesnâ alâ a’yünihim festebekus sırata fe ennâ yübsırûn (66) Velev neşâü le mesahnâhüm alâ mekânetihim femestetâû mudiyyen ve lâ yarciûn (67)Ve men nüammirhü nünekkishü fil halk, efelâ ya’kılûn (68) Ve mâ allemnâhüş şı’ra ve mâ yenbeğıy leh, in hüve illâ zikrun ve kur’ânün mübiyn (69) Li yünzira men kâne hayyen ve yehıkkal kavlü alel kâfirin (*) Evelem yerav ennâ haleknâ lehüm mimmâ amilet eydiynâ en’âmen fehüm lehâ mâlikûn (71) Ve zellelnâhâ lehüm feminhâ rakûbühüm ve minhâ ye’külûn (72) Ve lehüm fiyhâ menâfıu ve meşârib, efelâ yeÅŸkürûn (73) Vettehazû min dûnillâhi âliheten leallehüm yünsarûn (74) Lâ yestetıy’ûne nasrahüm ve hüm lehüm cündün muhdarûn (75) Felâ yahzünke kavlühüm, innâ na’lemü mâ yüsirrûne ve mâ yu’linûn (76) Evelem yeral inşâ nü ennâ haleknâhü min nutfetin fe izâ hüve hasıymün mübîn (77) Ve darabe lenâ meselen ve nesiye halkalı, kale men yuhyil ızâme ve hiye ramiym (78) Kul yuhyîhellezî enÅŸeehâ evvele merrah, ve hüve bi külli halkın aliym (79) Ellezî ceale leküm mineÅŸ ÅŸeceril ahdari naran fe izâ entüm minhü tûkıdûn (80) Eveleysellezî halekas semâvâti vel arda bi kadirin alâ en yahlüka mislehüm, belâ ve hüvel hallâkul aliym (81) İnnemâ emruhû izâ erâde ÅŸey’en en yekûle lehû kün fe yekûn (82) Fe sübhânellezî bi yedihî melckûtü külli ÅŸey’in ve ileyhi türceûn (*)
YASİN SURESİNDE SONRA OKUNACAK DUA
Ey vücudu ile mevcut, âsârı ile meÅŸhud olan Varlığının ezelde bidayeti, ebedde nihayeti bulunmayan ulu Allah!… Yâ Rab, yalnız sana kulluk ediyor, sadece senden yardım diliyoruz. Dergâhına el açan bu kullarını, iman ve Kur’an’dan ayırma yâ Rabbü… Sayısız nimetler içinde bulunuyor, Seni, gönlümüze koyduÄŸun nurla tanıyoruz. Bizi, bu nurdan mahrum bırakma yâ Rabbü… Sayılı nefeslerin biteceÄŸini, ömür kandilinin söneceÄŸini biliyor; ÅŸu âleme, inanmış olarak geldik, aynı imanla huzuruna dönmek istiyoruz. Kabul eyle yâ Rabbil… Divanıma açılan elleri boÅŸ çevirmem buyuruyor, dünya dolusu günahla gelseniz bağışlanmak için bana niyaz etseniz sizi bağışlarım diye ilan ediyorsun yâ Rab… Cân ügönülden bağışlanmak, rahmetinden payımızı almak istiyoruz. Bu lütfü bizden esirgeme yâ Rabbil… Zâtına lâyık ameller yapamadık. KulluÄŸumuzda sayısız kusurlar iÅŸledik. Rahmete açılan kapının, bu kapı olduÄŸunu öğrendik. Huzuruna bu sebepLe niyaza geldik. Bu kapıdan bizi boÅŸ döndürme yâ Rabbil… Af kapısının, tevbe edenlere açık olduÄŸunu ilan ediyor, muhtaç olan kullarım, dergâhımdan kovulmaz. ” huyuruyorsun, eli boÅŸ geldiÄŸimizi görüyor, muhtaç olduÄŸumuzu biliyorsun yâ Rab!… Ellerimizi semaya uzatmıyor, saray-ı lâ mekânına açıyoruz. Åžu makamda, Sen’den af bekliyoruz. Reddetme yâ Rabbü… Yâ Rabbi! “Åžayet kitabıma kulak vermez, habibimi dinlemezseniz, kısas yaparım. Yavrularınızla sizden intikam alırım. Sonra ah eder de inim inim inlersiniz. Ne yaptım da başıma bu haller geldi dersiniz. ZalimleÅŸerek sizi hiç dinlemeyen öz be öz çocuklarınıza “böyle hayırsız çıkacağını bilsem acaba sana hiç bakar mıydım? Hakaret yaÄŸan ÅŸu aÄŸzına meme tutar mıydım? ” diyerek feryat edersiniz. Sonra ıslah için çok dua edersiniz. Lakin, Mevlâ’dan hüsn-i kabul görmezsiniz. ” buyuruyorsun. Bize bu kısas yapılıyor. Evlatlarımız kimseyi dinlemiyor. Bir bardak suya bile onlara sözümüz geçmiyor. “İhtiyar mısın be adam. Kalk da suyunu kendin al” deniyor yâ Rab!… Gerçekten emirlerine kulak vermedik. Sonunda bu ağır cezaya mahkum edildik. Lakin bu cezanın ÅŸu anda bitmesini, yavrularımızın doÄŸru yola gitmesini niyaz ediyoruz. Bu arzumuzu kabul eyle yâ Rabbü… Senden baÅŸka gayesi olmayan, gece gündüz secde-i Rahman’dan ayrılmayan, yaptığı suçlar için can ü gönülden aÄŸlayan bu kullarını affet de öyle gönder yâ Rabbü OkuduÄŸumuz sure-i ÅŸeriflerden, çektiÄŸimiz kelime-i tevhid ve teÅŸbihlerden hasıl olan manayı, Mevlâmızın davetine uyarak eriÅŸilmez makamlara yücelen, Kâb-ı Kavseyn’de cemâl-i iİlâhi’yi gören,ümmetine büyük müjdelerle dönen aziz nebinin tertemiz ruhuna arzediyor, kendisinden ÅŸefaat talep ediyoruz. Kabul eyle yâ Rabbi! Adem Aleyhisselam ile baÅŸlayan, onunla habibin arasında kalan peygamberân-ı izamı da haberdar eyle yâ Rabbi! Hatibinin hanım/arıyla, çocuklarının onun asrında yaÅŸayıp da ondan feyz alanların cümlesine, dualarımızı duyur yâ Rabbi! Bu âleme mü’min getirdin, divanına kâfir olarak dönderme yâ Rabbi! Defter-i amalimizde bulunan ibadet varlığımızı, öz elinle yaktığın iman çerağımızı ÅŸeytan aleyhi! la’neye söndürtme yâ Rabbi! Özellikle, okuyanların ölmüşlerini rahmet deryalarına daldır yâ Rabbi! Ana babalarının kabirlerini ziyaretgah-ı Rahmet-i Rahman eyle yâ Rabbi! Cümlesini kevser ırmağında yıkanan “Gir cennetime ey kulum…” hitabına muhatap olan kullarından eyle yâ Rabbi! Onları kabir âleminin azabından, mahÅŸer meydanında gazabından, muhafaza eyle yâ Rabbi! Åžu anda burada bulunan cemaati sırat üzerinde, selâmete erenlerden, habibinle birlikte, cennete girenlerden evle yâ Rabbi! Bunların da ana ve babalarını, ahi ret âleminde bulunan yakınlarını bu ziyafet-i Kur’aniyyeden hissedar eyle yâ Rabbi! Kıyamet denen gün tecelli edince, binbir ayak bir pabuca girmiÅŸ, Alem-i Nâr bütün heybe tiyle karşımıza dikilmiÅŸ, “İnnehâ termiy bi ÅŸerarin kel kasr” ayet-i celilesinin hükmü yerine gelmiÅŸ, yani cehennem apartmanlar misali ateÅŸ gülleleriyle günahkarlar üzerine hücuma geçmiÅŸ, azgınlaÅŸan alem-i nâr “Ve tekûlü hel min meziyd” diyerek haykırıyor. “Alevimde yanacak baÅŸka günahkâr yok mu? ” diye feryâd ediyor. AÄŸustos ayında hararetinden kaçtığımız “aman, nasıl da yakıyor” diyerek sığınacak bir gölgelik aradığımız, güneÅŸ bütün ÅŸiddetiyle üzerimize yaklaÅŸmış, vücudumuzu tava içindeki yaÄŸ gibi eritmeye baÅŸlamış, bedendeki etler eriyerek ayak uçlarımızda toplanmış, iÅŸte o zaman, “Vemtâzül yevme eyyühel mücrimûn” sadası ortalığa yayılmış, “ey dünyada benim isteklerime uymayanlar, Habibimin getirdiklerine inanmayanlar!.. İşte böyle olanlar bugün onun civarından ayrılsın. Çevresinde sadece bana inananlar kalsın ” Hitab-ı ilâhisi kulakları çınlatmış yâ Rab! O anda cümlemizi, ” Yâ eyyetühen nefsül mutmeinneh” fermanına muhatap olan Habibinle birlikte cennet-i âlâyı bu lan kullarından eyle yâ Rabbi! Gözlerimiz perdelendiÄŸi, ÅŸu güzel dünya görünmez hale geldiÄŸi zaman gözlerimiz cennet-i âlâ, cemâl-i Muhammed Mustafa’ya nazır ve hayran, sağımızda hazreti Kur’an, göğsümüzde saÄŸlam iman, fikrimizde havf-ı Yezdan, dilimiz Kelime-i Tevhid’i bitirdiÄŸi an bunun nihayetinde çene kapamayı, bu güzel cümle ile huzura varmayı cümlemize nasib ü müyesser eyle yâ Rabbi! Yaptıkları amellerle haÅŸhaÅŸa olanları, kabirlerinde nâm u niÅŸanı kalmayanları,yavruları tarafından unutulmuÅŸ olanları da dualarımız sebebiyle rahmetinle yıkanan, günahlarından tümüyle kurtulan kullarından eyle yâ Rabbi! Dertlerine deva bekliyenlere, hastahane köşelerinde inleyenlere, Şâfî isminden ÅŸifalar ihsan eyle yâ Rabbi! Gönüllerimizden ihtirasları at, bizi sevdiklerinin arasına kat yâ Rabbi! OturduÄŸumuz yerlerden kalkmadan, ÅŸu topluluk buradan dağılmadan dilek ve dualarımızı kabul eyle yâ Rabbi! Bizi ihlasta zirveye ulaÅŸtır. Hac görevlerimizi hayırlısıyla yaptır yâ Rabbi! Namazdan niyazdan uzak kalan, fenalık yapmaktan zevk alan kullarını da ıslah eyle yâ Rabbi! Yavrularını terk ederek kaçanları, yuvalarından ayrı yaÅŸayanları lütfunla geri döndür yâ Rabbi! Bizi daima Sırat-ı Müstekıymin sadakat caddesinde koÅŸtur. Cümlemizi bağışla da gönüllerimizi coÅŸtur yâ Rabbi! OkuduÄŸumuz Yasin-i Åžerifin kabul olması, dualarımızın ana babalarımıza duyurulması, milletimizin birlik ve beraberlikten ayrılmaması ve ALLAH rızası için el-FATIHA!….
YASİN SURESİNİ OKUYANAN KİMSEYE YİRMİ HAC SEVABI VERİLİR
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Sure-i Yâsin’i okuyan kimseye yirmi nafile hac sevabı verilir”
“Her ÅŸeyin bir kalbi vardır. Kur’an’ın kalbi ise Sure-i Yâsin’dir. Yâsin’i bir defa okuyan kimseye içinde Yasin bulunmayan on hatim sevabı verilir.”
YASİN SURESİ OKUYANA KIYAMET GÜNÜ ŞEFAAT EDİLİR
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Kur’an’da bir sure vardır. Allah Teala katında ona aziz diye isim verilmiÅŸtir. O’nu okuyan ise Allah Teala yanında ÅŸerif diye çağırılır. O’nu okuyan kıyamet günü Rabia ve Mudar kabilelerinden daha çokları hakkında ÅŸefaat eder. O, Sure-i Yâsin’dir.”
* “Muhakkak ki Kur’an’da bir sure vardır. Kendisini çok okuyana ÅŸefaat eder. Dinleyen ise maÄŸfiret olunur. Dikkat edin o, Sure-i Yâsin’dir. Sure-i Yâsin’e Tevrat’ta muimme denilir.” Muimmenin ne demek olduÄŸu sorulduÄŸunda Resulü Ekrem şöyle buyurdu:
“Sahibine dünya ve ahiret hayrını umumileÅŸtirir, ondan ahiret korkularını giderir. Ve her hayırlı iÅŸini gaza eder. Kim onu okursa yirmi nafile hac stvabı verilir. Kim onu dinlerse sanki Allah yolunda bin dinar sadaka vermiÅŸ gibi ecre nail olur. Kim onu yazar da suyunu içerse içinden her çeÅŸit hastalığı çıkarır. İçine bin tane nur, bin yakin, bin rahmet, bin refet, bin hidayet girer. Ondan bütün hastalıklar ve sıkıntılar çıkarılır.”
YASİN SURESİNİN BAZI ESRARI HAKKINDA
Bismillâhirrahmânirrahıym.
Bismillâhillezî lâ ilahe illâ hüvel hayyül kayyûm. Bismillâhillezî lâ ilahe illâ hüve zül celâli vel ikram. Bismillâhillezî lâ yadurru measmihî ÅŸey’ün fil ardı ve lâ fis semâ’, ve hüves semiy’ul aliym. Allâhümme innî eûzü bike min ÅŸerri… (Burada zalim kimsenin ismi söylenir. ) duasını okur da ondan sonra zalimin yanına girerse, muhakkak surette onun ÅŸerrinden emin olur.
YASİN-İ ŞERİF YAZILIR DELİ OLANA SUYU İÇİRİLİRSE
* Sure-i Yasin yazılır da mecnun, meczup ve bunların başkalarına üç günden on güne kadar içirilirse, Allah Teala, Yasin hürmetine onlara şifa ihsan eder.
* Kim hastalıkları, illetleri ve aÄŸrıları için Sure-i Yasin ile birlikte Fâtiha’yı, Muavvizeteynleri ve Ayet’el-Kürsi’yi misk ve safranla yazar da yazıyı yaÄŸmur suyu ile imha edip “ÅŸifa niyeti ile içiyorum” diyerek içerse hiç şüphe yoktur ki Allah Teala ona ÅŸifa verir.
YASİN-İ ÅžERİF’İ ÖLMÜŞ KİMSENİN RUHU İÇİN OKUMAK
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Üzerine Sure-i Yasin okunan mevtanın azabı hafifler.”
“Her kim her cuma günü annesinin, babasının veya bunlardan birinin kabrini ziyaret eder de baÅŸucunda Sure-i Yâsin’i okursa okuduÄŸu her harfi adedince onlar maÄŸfiret edilir.”
“Kabristana giren kimse oradaki mevtaların üzerine Sure-i Yâsin’i okursa, Allah Teala okunan Yasin hürmetine onların azabını hafifletir. Okuyan kimseye de harflerinin adedi kadar ecir verilir.”
“Ölmek üzere bulunan bir hastanın yanında
Sure-i Yasin okunursa, okunan Yâsin’in her harfi için onar melek nazil olur. O üç bin harftir. Nazil olan melekler o kimsenin önüne saf saf olup onun için istiÄŸfar ederler. Sekarattaki bir mü’minin yanında Sure-i Yasin okunursa, cennet-i rıdvan’da cennet serabından içirmedikçe Azrail (a.s.) onun ruhunu almaz.”
YASİN-İ ÅžERİF’İ ÖLMEK ÜZERE BULUNAN KİMSEYE OKUMAK
“Sure-i Yâsin’i ölmek üzere bulunan kimsenin üzerine okuyun.”
“Sure-i Yasin ölümü yaklaÅŸan hastanın yanında okunursa Allah Teala onun can vermesini hafifletir.”
“Ölmek üzere bulunan kimsenin baÅŸucunda Sure-i Yasin okunursa Allah Teala ona ruhunu teslim etmesinde kolaylık verir.”
YASİN-İ ÅžERİF’İ CUMA GÜNLERİ OKUMANIN FAZİLETİNE DAİR
Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu:
“Cuma geceleri Sure-i Yâsin’i okuyan kimse, maÄŸfireti ilâhiyyeye nail olduÄŸu halde sabahlar.”
“Cuma gecesi iki rekat namaz kılan, birinci rekatta Sure-i Yâsin’i, ikinci rekatta Sure-i Mülk’ü okuyan kimseye, her bir harfi için nur verilir. O nur kıyamet günü önünden gider. Amel defterini önünden alır. Cehennemden uzak olduÄŸuna dair kendisine bir beraat yazılır. Ehli beytinden yetmiÅŸ kimseye ÅŸefaat eder. Dikkat edin, bunda şüphe eden münafık olur.”
“Kim Sure-i Yâsin’i ve Sure-i Duhân’ı cuma geceleri okursa, maÄŸfiret olunduÄŸu halde sabahlar.”
YASİN-İ ÅžERİF’İ HER GECE OKUMANIN FAZİLETİNE DAİR
Resulü Ekrem (s.a.v.) buyurdu:
“Her gece Sure-i Yâsin’i okuyan kimse muhakkak surette ÅŸehit olarak ölür.”
“Allah Teala’nın rızası için geceleyin Yâsin’i okuyan kimse affolunur.”
“Sure-i Yâsin’i geceleri okuyan kimseye Kur’an’ı yedi defa okumuÅŸ gibi ecir verilir. “
YASİN-İ ÅžERİF’İ OKUYANIN DUASI KABUL EDİLİR
Cenabı Peygamber (s.a.v.) buyurdu:
“Her kim Sure-i Yâsin’i, “iz câehel mürselûn”
ayetine kadar okur da bu ayetin sonunda dua ederse
duası kabul olunur.”
“Yasin” kelime-i ÅŸerifi yedi, yirmibir veya kırk bir defa tekrarlanarak okunursa, okuyan kimsenin onun tesirini görmesinde hiç ÅŸek ve şüphe yoktur. Muhakkak Cenabı Ecelli ve Alâ lütfü ve keremi ile o kimsenin hacetini ihsan eder.
YASİN-İ ÅžERİF’İ YANLIZ ALLAH RIZASI İÇİN OKUMAK
Resulü Ekrem (s.a.v.) buyurdu.
“Sure-i Yasin, Kur’an’ın kalbidir. Ancak onu Allah Teala’nın rızasını talep ederek ve ahireti isteyerek okuyan maÄŸfiret olunur. Onu ölmüşlerinize okuyunuz.”
“Ümmetimden her müslümanın kalbinde Sure-i Yasin bulunmasını severim.”
“Geceleri Allah Teala’nın rızası için Sure-i Yâsin’i okuyan kimsenin kul hakkından baÅŸka bütün günahları affedilir.”
“Bana ve ümmetime Sure-i Yasin, Ayet’el-Kürsi ve İhlâs surelerini ikram eden Rabbime hamd ederim.”
YASİN-İ ÅžERİF’İN FAZİLETİNE DAİR HADİS-İ ÅžERİFLER
Resulü Ekrem (s.a.v.) Sure-i Yasin hakkında şöyle buyuruyor:
“Yasin, Kur’an’ın kalbidir. Muhakkak o, bütün dertlere ÅŸifadır.”
“Geceleri Yâsin’i okumak, sanki Kur’an’ı yedi defa hatmetmek gibidir.”
“Yasin ne niyet için okunursa, o ÅŸey meydana gelir.”
* Sabah ve akşamları okunması daha tesirlidir. Kırk bir Yasin ne niyet için okunursa, okuyan kimsenin muradı derhal hasıl olur. Bu kırk bir Yasin yedi güne bölünerek sabah namazlarından sonra okunursa daha tesirli olur.
* Yasin suresi, kendisini okumayı vird haline getiren bir kimseye dünya ve ahiret için hayırlı olan her şeyi ikram eder. Dünya ile ilgili bütün sıkıntıları bu sureyi okumakla yok olur.
YASİN-İ ŞERİFİN MANASI
Mekke döneminde inmiştir. 83 ayettir.
Rahman ve Rahıym olan Allah’ın adıyla…
(1) Yasin.
(2) O hikmet dolu Kur’an’a yemin ederim ki,
(3) Habibim sen, hiç şüphesiz Hakk tarafından gönderilen peygamberlerdensin.
(4) Dosdoğru bir yol üzerindesin.
(5) Bu Kur’an yegâne galib, çok esirgeyici Allah’ın indirdiÄŸi bir kitaptır.
(6) Bunun hikmeti de yakın ataları azab ile korkutulmamış, bu yüzden kendileri gaflet içinde kalmış olan bir kavmi onunla korkutmandır.
(7) Andolsun ki bunların çoğunun üzerine o söz hak olmuştur. Artık bunlar iman etmezler
(8) Hakikat, biz onların boyunlarına öyle kelepçeler geçirdik ki bunlar çenelerine kadar dayandı. Şimdi onlar, kafaları ve burunları yukarı kaldırılmış haldedirler.
(9) Biz hem önlerinden bir sed, hem arkalarından bir sed çektik. Böylece onları sarıverdik. Artık görmezler.
(10) Onları azab ile ha korkutmuşsunuz, ha korkutmamışsınız onlarca birdir, iman etmezler.
(11) Sen ancak o zikre uyan ve çok esirgeyici Allah’a görmeden, büyük saygı gösteren kimseleri inzar edeceksin. İşte sen onları hem maÄŸfiretle, hem çok ÅŸerefli mükafatla müjdele.
(12) Hakikat, ölüleri biz diriltiriz biz. Önden gönderdikleri şeyleri ve bıraktıkları eserleri de biz yazarız. Zaten biz her şeyi apaçık bir kitapda yazıp saymışızdır.
(13) Onlara o şehir yaranını misal getir. Hani oraya elçiler gelmişti.
(14) Biz o zaman kendilerine iki elçigöndermiÅŸtik de onları tekzib etmiÅŸlerdi. Biz de bir üçüncü ile bunları takviye etmiÅŸdik de “Hakikat, biz
size gönderilmiÅŸ elçileriz.” demiÅŸlerdi.
(15) Onlar: “Siz, dediler, bizim gibi insandan baÅŸka kimseler deÄŸilsiniz . Hem Rahman hiçbir ÅŸey indirmemiÅŸtir. Siz yalan söyler kimselerden baÅŸkası deÄŸilsiniz.”
(16) Elçiler şöyle dediler: “Rabbimiz biliyor ki hakikaten size gönderilmiÅŸ elçileriz.”
(17) “Bizim üzerimize düşen vazife apaçık tebliÄŸden baÅŸkası deÄŸildir.”
(18) Dediler: “DoÄŸrusu biz sizin yüzünüzden uÄŸursuzlandık. EÄŸer vazgeçmezseniz, andolsun, sizi mutlak taÅŸlarız. Bizden size muhakkak acıklı bir iÅŸkence de dokunur.”
(19) Onlar da dediler ki: “Sizin uÄŸursuzluÄŸunuz, kendi beraberinizdedir. Size nasihat edilseniz de, öyle mi? Hayır, siz haddi aşıp taÅŸanlar güruhusunuz.”
(20)O ÅŸehrin en uç kenarından koÅŸarak bir adam geldi: “Ey kavmim, uyun o gönderilmiÅŸ olanlara.” dedi.
(21) “Uyun, sizden hiçbir ücret istemeyen o kimselere. Onlar hidayete ermiÅŸ zatlardır.”
(22) “Ben, beni yaratana neden kulluk etmeyecek misim? Siz hepiniz ancak O’na döndürülüp götürüleceksiniz.”
(23) “Ben, O’ndan baÅŸka tanrılar edinir miyim? EÄŸer o çok esirgeyici Allah bana bir zarar yapmak dilerse onların iddia ettiÄŸiniz ÅŸefaati bana hiçbir ÅŸeyle faide vermez. Onlar beni asla kurtaramazlar.”
(24) Şüphesiz ben o takdirde mutlak apaçık bir sapıklık içindeyim demektir.”
(25) “Gerçek, ben Rabbinize iman ettim. İşte bunu benden duyun.”
(26) Ona: “Gir cennete” denildi. O da: “Ne olurdu” dedi, “kavmim bilselerdi.”
(27) “Rabbimin beni yarlığadığını, beni
cennetle ikram edilenlerden kıldığını.”
(28) Ondan sonra kavmin üzerine gökden hiçbir ordu indirmedik, indirecek de değildik.
(29) Onların yalanlanması yahut ukubeti bir tek sayhadan başka bir şeyle değildi. Artık hemen sönüp gidiverenler oldular.
(30) Ey kulların üzerine çöken büyük hasret ve nedamet, hazır ol! Çünkü onlar kendilerine herhangi bir peygamber ve elçi gelmeye dursun, ille onunla alay ederlerdi.
(31) Kendilerinden evvel nice nesilleri helak ettiğimizi, bunlann bir daha onlara dönmez ümmetler olduklarını müşrikler görür gibi bilmediler mi?
(32) Onların hepsi de, muhakkak, toptan bizim huzurumuza getirilmiştir, getirileceklerdir.
(33) Ölü toprak -ki biz onu canlandırdık. İçinden taneler çıkardık da ondan yiyip duruyorlar-onlar için bir ibret, bir delildir.
(34) Biz orada hurmalıklardan, üzüm
bağlarından nice bostanlar yaptık. İçlerinde
pınarlardan nicesini fışkırttık.
(35) Allah’ın yarattığı mahsulden ve kendi ellerinin yaptıklarından yemeleri için. Hala şükretmeyecekler mi?
(36) Yerin bitirmekte olduÄŸu ÅŸeylerden, insanların kendilerinden ve daha bilemeyecekleri nice ÅŸeylerden bütün çiftleri yaratan Allah’ın ÅŸanı ne kadar yücedir, münezzehtir.
(37) Gece de onlar için bir ayettir. Biz. ondan gündüzü sıyırıp çıkarırız. Bir de bakarlar ki karanlığa girmişlerdir onlar.
(38) GüneÅŸ de ilahi bir ayettir ki kendi karargahında, mahrekinde aleddevam seyr ve cereyan etmektedir. Bu, mutlak galip, her ÅŸeyi hakkıyla bilenAllah’ın takdiridir.
(39) Ay’a gelince: O eski hurma salkımının eÄŸri çöpü gibi bir hale dönmüştür, döner.
(40) Ne güneşin aya erişip çatması, ne de gecenin gündüzü geçmiş olması gerekmez. Ecramdan hepsi de ayrı ayrı birer felekte yüzerler.
(41) Onlar için bir ayet ve ibret de bizim, onların zürriyetlerini o dopdolu gemilerde taşımış olmamızdır.
(42) Ve kendilerine bunun gibi binecekleri nice şeyleri yaratmış bulunmamızdır.
(43) Eğer dilersek onları suda boğarız. O surette kendileri için bir kurtarıcı da yoktur, onlar kurtarılamazlar da.
(44) MeÄŸer ki bizden bir esirgeme ve daha bir zamana kadar yaÅŸatma mukadder ola.
(45) Onlara: “Önünüzdekinden de,
arkanızdakinden de sakının. Ta ki esirgenesiniz.”
denildiği zaman yüz çevirdiler.
(46) Onlara Rablerinin ayetlerinden herhangi bir ayet gelmeye dursun, ille ondan yüz çeviricidirler.
(47) Onlara: “Allah’ın sizi rızıklandırdığı ÅŸeylerden hayra harcayın.” denilince o küfredenler, iman edenlere şöyle dediler:
“Allah’ın, dileseydi, yedireceÄŸi kimseye biz mi yedirecek misiz? Siz apaçık bir sapıklıkta bulunanlardan baÅŸkaları deÄŸilsiniz.”
(48) “Siz doÄŸru söyleyenlersiniz, bu tehdidin
tahakkuku ne zaman, söyleyin?” derler.
(49) Onlar birbiriyle itişip dururlarken kendilerini yakalayacak bir tek sayhadan başkasınıgözetmezler.
(50) İşte o vakit ailelerine dahi dönecek halde değildirler.
(51) Sur’a üfürülmüştür. Artık bakarsın ki onlar kabirlerinden kalkıp Rablerine doÄŸru koÅŸup gidiyorlar.
(52) O zaman şöyle demiÅŸlerdir: “Eyvah bize, uyuduÄŸumuz yerden bizi kim kaldırdı? Bu diriliÅŸ çok esirgeyici Allah’ın va’d ettiÄŸi ÅŸey. Gönderilen peygamberler meÄŸer doÄŸru söylemiÅŸler.”
(53) Bu, bir tek sayhadan başkası değildir. Artık onlar toptan ve derhal izharen önümüze getirilmişlerdir.
(54) İşte bu gün kimseye hiçbir şeyle haksızlık edilmez. Siz de yapar olduğunuzdan başkasıyla mukabele görmezsiniz.
(55) Şüphe yok ki bu gün cennet yaranı mesrur-u handan bir zevk ve eğlence içindedirler.
(56) Kendileri de, zevceleri de cennet gölgelerindedirler. Tahtlarının üstüne kurulup dayanmışlardır.
(57) Orada taze yemişler, onların temenni edecekleri her şey onlarındır.
(58) Çok esirgeyici Rabblerinden bir selam vardır.
(59) “Ey günahkarlar, bu gün siz bir tarafa ayrılın!”
(60-61) Ey ademoÄŸulları, “Åžeytana tapmayın. Çünkü o, sizin için Rabbinizden ayıran bir düşmandır.Bana ibadet edin. İşte dosdoÄŸru yol budur” diye size emretmedim mi?” buyuracaktır.
(62) Andolsun ki şeytan sizden bir çok halkı saptırmışdı. O vakit neye akıl etmiyordunuz?
(63) İşte bu, öteden beri tehdit edilegeldiğiniz Cehennemdir.
(64) Küfür ve inkarda ısrar edişinize mukabil girin oraya.
(65) O gün ağızlarının üstüne mühür basarız. Ne irtikab ediyor idiyseler bize elleri söyler, ayakları ve diğer uzuvları da şahitlik eder.
(66) Eğer dileseydik onları gözlerinin üzerinden silme kör yapardık da yolda koşuşup didişip kalırlardı. Artık nasıl göreceklerdir?
(67) Yine dileseydik onları oldukları yerde suratlarını değiştirip bambaşka çirkin bir mahiyette getirirdik de ne ileri gitmeye ne geri dönüp gelmeye güçleri yetmezdi.
(68) Kime uzun ömür veriyorsak onun yaratılışını baş aşağı ediyoruz. Buna da akılları ermiyor mu?
(69) Biz ona ÅŸiir öğretmedik. Bu ona yakışmaz da. Onun getirdiÄŸi kitap bir öğütten ve hükümleri açıklayan bir Kur’an’dan baÅŸkası deÄŸildir.
(70) Diri olan kimseleri uyarsın ve kâfirler cezayı hak etsinler diye.
(71) Şunu görmediler mi ki, biz onlar için kudretimizin meydana getirdiklerinden bir takımdavarlar yaratmışız da, onlara sahip bulunuyorlar.
(72) Biz onları kendilerine müsahhar kıldık. İşte binecekleri bunlardan, yiyecekleri bunlardandır.
(73) Bunlarda kendileri için daha nice menfaatler ve içecekler vardır. Hâlâ şükretmezler mi?
(74) Onlar Allah’ı bırakıp güya kendileri yardıma mazhar edilecekleri ümidiyle baÅŸka mabudlar edindiler.
(75) Ki bunlar onlara asla yardım edemezler. Bilakis kendileri bunlar için hazırlanmış bir sürü avaredir.
(76) O halde Habibim, onların lafı seni üzmesin. Şüphe yok ki biz onların neler gizlemekte olduklarını, neler açıklayageldiklerini biliyoruz.
(77) İnsan, kendisini bir nutfeden yarattığımızı görür gibi bilmedi mi ki şimdi o, açıktan açığa müfrit bir düşman kesilmektedir.
(78) O, kendi yaratılışım unutarak bize bir misal getirdi. “Bu çürümüş kemiklere kim can verecekmiÅŸ?” dedi.
(79) Habibim de ki. “Onları ilk defa yaratan d iri İtecektir. O, her yaratmayı hakkıyla bilendir.”
(80) O, yemyeşil bir ağaçtan sizin için bir ateş çıkarandır. İşte bakın ateşi ondan çakıp alıyorsunuz.
(81) Gökleri ve yeri yaratan Allah, onlar gibisini yaratmaya kadir değil midir? Elbette kadirdir. O, bütün kainatı yaratandır. Her şeyi hakkıyla bilendir.
(82) O’nun emri bir ÅŸeyi dilediÄŸi zaman, ona ancak “0l” demesi yeter. O da oluverir.
(83) Demek her ÅŸeyin mülkü, tasarrufu ve kudreti kendi elinde bulunan Allah’ın ÅŸanı ne kadar yücedir, münezzehtir. Siz ancak O’na döndürülüp götürüleceksiniz.
YASİN-İ ÅžERİF’TE YİRMİ BEREKET OLDUÄžUNA DAİR
Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor: “Yâ Ali, Sure-i Yâsin’e devam et. Muhakkak onda yirmi bereket vardır:
1- Aç okursa doyar.
2- Susuz okursa suya kanar.
3- Çıplak okursa giydirilir.
4- Bekar okursa evlendirilir.
5- Korkan okursa korktuÄŸundan emin olur.
6- Hasta okursa iyileÅŸir.
7- Hapiste olan, kurtulur.
8- Misafir okursa, yolculuğunda yardım edilir.
9- Bir ÅŸey kaybeden okursa, kaybettiÄŸi ÅŸeyi bulur.
10- Sıkıntı ve kederli kimse okursa, sıkıntı ve
kederden kurtulur.”
YATARKEN VE KALKERKEN OKUNACAK DUALAR
YEDİYÜZ BİN DEFA SALAVATI ŞERİFE OKUMA DEĞERİNDE
Allâhümme salli alâ seyyidinâ muhammedin adede mâ fî ılmillâhi salâten dâimeten bi devâmi mülkillâh.
“Allah’ım, Efendimiz Muhammed’e senin ilminde bulunanlar sayısınca ve mülkün devam ettiÄŸi sürece salat ve selam eyle!”
* Bu salavat-ı şerifeyi bir defa okumak, yedi yüz bin salavat-ı şerife okuma fazilet ve değerindedir.
* Cuma günleri biner defa okuyan, iki cihan saadetini elde eder.
* Peygamber (s.a.v.)’e salat ü selam getirmek, aynı zamanda cennette onunla buluÅŸup sohbet etmeyi saÄŸlar.
YEMEĞİ ÖNÜNE ÖNÜNE GETİRİLEN KİMSENİN OKUYACAĞI DUA
Allâhümme bârik lenâ fiymâ rezaktenâ ve kınâ azâben nâr. Bismillah.
YENİ DOĞAN ÇOCUĞUN KULAĞINA EZAN OKUMAK
Resulü Ekrem (s.a.v.) buyurdu:
“Kimin çocuÄŸu olur da saÄŸ kulağına ezan okur, sol kulağına da kamet getirirse ümmü sıbyan hastalığından emin olur.”
YENİ ELBİSE GİYEN BİRİNE YAPILACAK DUA
İlbes cedîden ve ış hamiden ve müt şehiyden seıydâ.
YENİ ELBİSE VEYA AYYAKKABI GİYERKEN OKUNACAK DUA
Allâhümme lekel hamdü ente kesevtenîhi es’elüke hayrahû ve hayra mâ sunia lehû ve eûzü bike min ÅŸerrihî ve ÅŸerri mâ sunia leh.
YETMİŞ BİN MELEK BİN SABAH SEVAP YAZAR
Cezallâhü annâ muhammeden mâ hüve ehlüh.
“Allah Teala Muhammed’i bizim adımıza mükafatlandırsın ki o zaten buna ehildir!”
*Efendimiz (s.a.v.):
“Kim bu salavatı bir defa okursa yetmiÅŸ bin yazıcı melek bin sabah sevabını yazmaktan yorulurlar.” buyurdu.
YETMİŞBİN SALAVAT GÜCÜNDE DİĞER BİR SALAVAT
Allâhümme salli alâ efdali ıbâdike min halkıke ve safvetike min enbiyâikez zâtil mükemmeleh. Ver rahmeti! murseletil müfaddaleh. Seyyidinâ ve nebiyyinâ muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ve vârisîhi ve hızbihî ecmeıyn. Mil’es semâvâti ve mil’el eradıyn. Küllemâ zekerakez zâkirûn. Ve küllemâ ÄŸafele an zikrihil ğâfilûn.
YETMİŞBİN SALVAT-I ŞERİFE GÜCÜNDE BİR SALAVAT
Allâhümme salli ve sellim ve bârik alâ seyyidinâ muhammedin ve alâ âlihî adede kemâlillâhi ve kemâ yeliyku bi kemâlih.
YOLCULUĞA ÇIKMAYI İSTEYENİN OKUYACAĞI DUA
Resulüllah (s.a.v.) Efendimiz buyurdu:
“Sefere çıkmayı murad eden kimse, ailesinin yanında kılacağı iki rekat namazdan daha hayırlı bir halife bırakmamıştır.”
Kılınan bu namazın birinci rekatında Fatiha’dan sonra Sure-i Kâfirun’u, ikinci rekatında Sure-i İhlâs’ı okumak müstehaptır. Namazı kılan kimse evinden çıkmadan Ayet’el-Kürsi’yi okursa, evine dönene kadar hiçbir ÅŸey ona zarar veremez.
Sure-i KureyÅŸ’i okumak dahi müstehaptır.Aynı zamanda evine dönene kadar Cenabı Hakk’ın muhafazası altındadır.
YOLCUNUN BİR YERDE KONAKLAMASINDA OKUYACAĞI DUA
Eûzü bi kelimâtillâhit tâmmâti min şerri mâ halak.
YOLCUNUN EVİNE GİRERKEN OKUYACAĞI DUA
Tevben tevben li rabbinâ evben lâ yüğâdiru havbâ.
Manası: Ya Rabbi! Zat-ı Ecelli Ala’ndan tevbemizi kabul etmeni diliyoruz. O, (tevbe edende) hiç günah bırakmaz. Rabbimiz’in inayeti ile seferden döndük.
”Resulü Kibriya Efendimiz seferden dönüp de evine girdiÄŸi vakit(bu duayı)okurlardı”
YOLCUNUN MEMLEKETİNE DÖNÜŞÜNDE OKUYACAĞI DUA
Ayibûne tâibûne âbidûne li rabbinâ hâmidûn.
Manası:
Günahlarımıza tevbe ederek, Rabbimize ibadet ederek ve Zat-ı Ecelli Ala’sına tevbe ettiÄŸimiz halde seferden dönüyoruz. “
Enes (r.a.) anlatıyor:
“Resulü Ekrem (s.a.v.) ile bir seferden dönmüştük. Medine-i Münevvere’yi görünce, Resulü Ekrem (bu duayı) okuya okuya Medine-i Münevvere’ye geldik.”
YOLCUNUN YOKUŞ ÇIKARKEN VE İNERKEN OKUYACAĞI DUA
Ashabı kiram diyorlar ki:
Biz yukarı çıkarken tekbir getirir,inerken tespih ederdik.
YUNUS A.S DUASI
Lâ ilahe illâ ente sübhâneke innî küntü minez zâlimiyn.
YUSUF A.S DUASI
Yusuf (a.s.) Allah Teala’ya şöyle niyazda bulunmuÅŸtu:
Rabbim! Zindan bana bunların davet edegeldikleri ÅŸeyi irtikap etmekten daha sevgilidir. EÄŸer sen bunların tuzaklarını benden döndürmezsen belki onlara meyleder, cahillerden olurum. “
Allah Teala Yusuf (a.s.)’ın yaptığı bu duayı kabul etti ve:
“Rabbi onun (Yusuf un) duasını kabul etti ve onların tuzaklarını kendisinden savdı. “
YUSUF SURESİNİN FAZİLETİNE DAİR HADİS-İ ŞERİFLER
“Sure-i Yusufu hizmetçilerinize öğretiniz. Muhakkak onu hangi müslüman okursa, yahut evladlarına, ehline veya hizmetçilerine öğretirse, Allah Teala onun sekerat-ı mevtini kolaylaÅŸtırır ve ona o kadar iman kuvveti verir ki, o kiÅŸi hiçbir müslümana karşı hased etmez.”
SEVİLMEYEN BİR ŞEY GÖRÜLDÜĞÜNDE OKUNACAK DUA
SOFRA DUASI
Resulüllah (s.a.v.) buyurdu:
“Bir adam evine girdiÄŸi vakit ve yemek yerken Allah Teala’yı anarsa ÅŸeytan, avanelerine: “Burada sizin için bannacak yer ve yiyecek yemek yoktur.” der.
SOKAK VE PAZARA ÇIKAN KİMSENİN OKUYACAĞI DUA
Lâ ilahe illallâhü vahdehû lâ ÅŸeriyke leh, lehül mülkü ve lehül hamdü yuhyî ve yümiy tü ve hüve hayyün lâ yemûtü bi yedihil hayru ve hüve alâ külli ÅŸey’in kadiyr.
SU İÇTİKTEN SONRA OKUNACAK DUA